تهيه مايعات يوني کاروديلول با ترکيبات اسيدي به منظور بهبود ويژگيهای فيزيکوشيميايي آنها
Abstract
مايعات يوني، نمکهاي مايع تشکيل شده از کاتيون و آنيون هستند، که اخيرا در علوم مختلف مورد توجه قرار گرفتهاند. اغلب مواد فعال دارويي(API) به فرم جامد بوده و معايب متعددي از جمله پلي مورفيسم، محلوليت کم و فراهمي زيستي پایین دارند. کاروديلول يک بتابلوکر غيراختصاصي ميباشد و محلوليت پايين آن، فاکتور محدودکنندهای براي جذب خوراکي ميباشد.
هدف: در اين مطالعه مايعات يوني کاروديلول با سه ترکيب اسيدي مختلف (سيتريک اسيد، تارتاريک اسيد و ساخارين) تهيه و محلوليت آنها در محيطها و pHهاي مختلف مطالعه گرديد.
روش کار: روش تبخير حلال، جهت تهيهي مايعات يوني کاروديلول با ترکيبات اسيدي (سيتريک اسيد، تارتاريک اسيد و ساخارين) انتخاب شد. مخلوط دوتايي کاروديلول و هر يک از ترکيبات اسيدي به نسبت مولي 1:1 در 5 ميلي ليتر متانول حل شده و به مدت 4 روز براي تبخير حلال در دماي محيط قرار داده شد. تشکيل مايع يوني و نمک توسط روشهاي آناليزي مختلف اثبات و سپس محلوليت کاروديلول و مايعات يوني تهيه شده از کاروديلول در pH هاي مختلف سنجيده شد.
يافته ها: مايع ويسکوز زرد رنگی در تمامي مخلوطهاي مورد مطالعه، مشاهده شد. اختلاف بيش از 3 واحد در ثابت تفکيک اسيدي(pKa) بين کاروديلول و ترکيبات اسيدي، شناسايي توسط دستگاههاي آناليزي مختلف، تشکيل مايعات يوني کاروديلول را تاييد کرد. محلوليت کاروديلول به فرم مایع يوني در اغلب محيطهاي مورد مطالعه به طور قابل توجه افزايش يافت.
نتيجه گيري: محلوليت کاروديلول به فرم مايع يوني افزايش مييابد با اين وجود pH، نوع و غلظت مواد تشکیلدهنده محيط انحلال، محلوليت ترکيبات اسيدي تشکيل دهنده مایع یونی با کاروديلول و مقدار يونيزاسيون آنها از پارامترهاي مهمي هستند که در ارزيابي محلوليت کاروديلول و مايعات يوني آن بايد مد نظر قرار گيرد.