نقش هلیکوباکترپیلوری در شکل گیری کهیرمزمن و فروکش بیماری پس از درمان

Abstract

Because of controversy found in these studies we decided to assess of the effect of Helicobacter Pylori in the treatment of patients with resistant idiopathic chronic urticarial. In a Clinical trial study, 120 patients in a range of 4-20 yeaes with idiopathic chronic urticarial not responsive to routine treatments (antihistamines and corticosteroids) referred to Children hospital were studied and after performing a UBT they divided to two groups, UBT (-) and UBT (+). Eradication therapy for H. Pylori infection started with a 3 drug regimen for these patients for two weeks. Symptoms and urticaria manifestations were recorded at first. After 2 months UBT was performed for patients who received eradication therapy. In those patients who eradication was done, urticaria symptoms and level of responsiveness to treatment was recorded in a period of 3 to 6 months. Of 120 patients, 35% were male and 65% were female with mean age of 14.105.43 years. Positive history of allergy was 47.5% vs 13.9% in the UBT(-) and UBT(+) groups. The period of symptoms was permanent in 52.5% of patients and 0% of controls. Severity of urticaria was severe in 12.5% of patients and 2.5% of controls. There was a statistically significant difference in period of symptoms before diagnosis, severity of urticaria, abdominal pain, period of symptoms, Positive history of allergy and cell blood count between two groups., در این مطالعه تاثیر ریشه کنی عفونت هلیکوباکترپیلوری در درمان کهیر مزمن بررسی شده است. در این مطالعه 120 بیمار 4 تا 20 ساله مراجعه‌صکننده با کهیر مزمن (مدت علایم بیش از 6 هفته) که عدم پاسخ به درمان‌صهای رایج کهیر (آنتیصهیستامین و کورتن) داشتند وارد مطالعه شده و پس از انجام آزمون اوره تنفسی (UBT) بیماران در دو گروه UBT (-) یا گروه شاهد و UBT(+) یا گروه بیمار قرار گرفتند. علایم بالینی و خصوصیات کهیر در بدو مراجعه ثبت و درمان عفونت هلیکوباکترپیلوری برای گروه بیماران به صورت رژیم 3 گانه (آموکسیصسیلین- آمپیصسیلین، امپرازول و مترونیدازول) به مدت 2 هفته انجام گرفت. پس از 2 ماه مجددا آزمون اوره تنفسی از بیماران تحت درمان به عمل آمد و خصوصیات کهیر از نظر وجود علایم بالینی و پاسخ علایم کهیر به درمان ریشه‌صکنی در فاصله 3 تا 6 ماه ثبت گردید. در این مطالعه 42 بیمار مذکر (35%) و 78 بیمار مونث (65%) بودند. میانگین سنی بیماران 43/5 10/14 سال بود. سابقه آلرژی در بیماران 5/47% در برابر 9/13% در دو گروه UBT مثبت و منفی بود. مدت بروز علایم در 5/52% بیماران و 0% از افراد کنترل دایمی بود. درجه کهیر در 5/12% بیماران و 5/2%افراد کنترل شدید بود. در مورد مدت علایم پیش از تشخیص، بروز درد شکم، تناوب بروز علایم، شدت کهیر، سابقه آلرژی در خود فرد و مقدار سلول‌صهای خونی بین دو گروه با آزمون اوره تنفسی مثبت و منفی ارتباط معنیصدار آماری مشاهده شد.