پی گیری یک ساله بی اختیاری ادراری و مدفوعی حین حاملگی و بعد از اولین زایمان در مراکز آموزشی درمانی الزهرا و طالقانی تبریز مطالعه کوهورت تاریخی

Abstract

هدف از این مططالعه، پی گیری یک ساله بی اختیاری ادراری و مدفوعی حین حاملگی و بعد از اولین زایمان در مراکز آموزشی درمانی الزهرا و طالقانی تبریز می باشد. نوع مطالعه کوهورت بود. نمونه آماری از بین زنان مراجعه کننده به بیمارستان های طالقانی و الزهرای تبریز بودکه قبلا در مطالعه ی دکتر ملاح بررسی شده بودندو بی اختیاری آنان سه ماه بعد از زایمان پابرجا بود که روش نمونه گیری به صورت غیر تصادفی آسان بود. حجم نمونه با استفاده از فرمول و مطالعات معتبر قبلی،وسابقه ی تداوم بی اختیاری ادراری بعد زایمان در بیماران ، 132 نفر برآورد گردید. کلیه داده ها از طریق پرسش نامه استاندارد جمع آوری گردید و مورد آنالیز آماری قرار گرفت. مجموع زنان شرکت کننده در این مطالعه 132 نفر با میانگین سنی 5.50 ±26.65 سال، میانگین وزنی12.73± 75.53کیلوگرم و میانگین BMI ، 4.60± 28.09 کیلوگرم بر متر مربع بودند. محل تولد 25.8 درصد زنان، شهر و 74.2 درصد، روستا بود. 47 درصد زنان بی سواد و 27.3 درصد نیز سیگاری passiveبودند. از لحاظ نوع زایمان،‌ 68.9 درصد زایمان ها واژینال و 31.1 درصد سزارین بود. در میان زایمان های واژینال،‌ 64.8 درصد همراه اپی زیوتومی بودند. تجربه نشت ادرار با فعالیت فیزیکی،یعنی بی اختیاری استرسی از100درصدسه ماه بعد زایمان به10.6درصد ،یک سال بعد زایمان، و بی اختیاری اورژانسی از46درصدبه 3.8درصدرسیدودرمجموع 14.4درصدبود.بیشترین درصد بی اختیاری مربوط به سه ماهه سوم بارداری و یک سال پس از زایمان در مجموع با 47 درصد بود. در مورد تجربه دفع بی اختیار گاز یا مدفوع در بین زنان زایمان کرده از 9.09درصد سه ماه بعد زایمان به 1.5درصدیک سال بعد زایمان رسید 32.6 درصد در سه ماهه سوم بارداری و یک سال پس از زایمان، چنین تجربه ای را داشتند. از لحاظ تاثیر بی اختیاری ادراری در زندگی شخصی، بیشترین درصد اختصاص یافته به نمره 7 بود که از 35.6درصدسه ماه بعد زایمان به 26.5 درصدیک سال بعد زایمان رسیده بود. در مورد مقدار بی اختیاری ادراری نیز، 65.2 درصد سه ماه بعد زایمان در حد چندین قطره بودند که به 78.1رسیده بودند، 27.3 درصد ریزش کم که به 15.4درصد و 7.6 درصد نیز ریزش زیاد داشتندکه به 6.6درصدرسیده بود. در مطالعه ما بین سن و بی اختیاری ادراری یک سال بعد زایمان(0.745 p =) و بی اختیاری مدفوعی(0.981 p =) رابطه معنی داری حاصل نشد. در حالی که بین وزن یا شاخص توده بدنی(BMI) با بی اختیاری ادراری یک سال بعد زایمان(0.001 p <) و بی اختیاری مدفوعی(0.001 p <) رابطه معنی دار قابل توجهی وجود داشت به این ترتیب که میانگین (BMI)افرادی که سه ماه بعد زایمان دچار بی اختیاری استرسی بودند28.09ودر افراد دچار بی اختیاری استرسی یک سال بعد زایمان 2±30.1 بودو کسانی که دچار بی اختیاری اورجنسی بودندسه ماه بعد زایمان4± 27.6و یک سال بعد زایمان2± 31.4و در کسانی که بی اختیاری مدفوعی داشتندسه ماه بعد زایمان31.8 و یک سال بعد زایمان 1.5± 32.3بود. بین میزان تحصیلات و بی اختیاری ادراری(0.408 p =)و مدفوعی(0.801=) p رابطه معنی داری حاصل نشد. بین سابقه بیماری های قبلی با بی اختیاری ادراری و مدفوعی و اپیزودهای آنها،‌ رابطه آماری معنی دار قابل توجهی حاصل شد سه ماه بعد زایمان 14.01درصد افراد دچار دیابت و13.42دچار یبوست و4.5درصدعفونت ادراری و13.1درصدهایپرتانسیون و5.6درصدآنمی داشتندکه یک سال بعد زایمان در افراد با تداوم بی اختیاری ادراری این میزان ها به ترتیب 15.2و17.6و6.8و17.4و7.6%بود.(0.001 p <). هم چنین بین سیگار و تاثیر بی اختیاری ادراری بر روی کیفیت زندگی، رابطه معنی داری حاصل شد (0.023 p =). بین نوع زایمان(واژینال یا سزارین) و بی اختیاری ادراری و مدفوعی یک سال بعد زایمان، رابطه معنی داری از لحاظ آماری در مطالعه ما بدست نیامد. در حالی که‌ رابطه وزن بدو تولد نوزاد با انواع بی اختیاری ها معنی دار بود وسه ماه بعد زایمان 31.8درصد افرادنوزاد با وزن بالای 4کیلوگرم داشتند در حالی که این در صد در افراد دچار بی اختیاری ادراری یک سال بعد زایمان 64.6بود(0.001 p <)., Objectives: Urinary and fecal incontinences are common medical issues in women during pregnancy and postpartum that can affect the quality of life. The aim of this study is one- year follow-up of permanent urinary and fecal incontinences in primiparous postpartum women in Tabriz, Northwest Iran.Materials and Methods: In this cohort study, 132 primiparous women were surveyed. The sample of study was women referred to Tabriz Taleghani and Alzahra hospitals. All women were followed up during all trimesters and one year postpartum. The prevalence of urinary or fecal incontinences and related risk factors were investigated. All data were collected and analyzed with standard questionnaires. Results: In this study 132 primiparous women with an average age of 26.65 ±5.50 years were evaluated. 47 % of women were illiterate and 27.3 % of them were passive smokers. About delivery type, 68.9 % of them were vaginal and 31.1 % of them were caesarean sections. Prevalence of stress urinary incontinence during the third trimester of pregnancy and postpartum estimated by 47 %, while the prevalence of gas or fecal incontinence in the mentioned period was 32.6 %. The prevalence of stress and urgent urinary incontinences were 10.6% and 3.8% respectively, while fecal incontinence was 1.5% during one year after delivery. About the impact of incontinence on personal life and its severity, 70.4% had score more than 5 according to visual analogue scale (VAS) scoring. In our study factors such as age, place of birth, physical activity and delivery type did not have any significant relationship with types of incontinence. While factors such as past medical history, pregnancy, weight or body mass index (BMI) and fetal birth weight had statistically significant relationship with urinary and fecal incontinences.