میزان بهبودی کامل و بقاء عاری از بیماری یکساله در بیماران مبتلا به لوسمی حاد پرومیلوستیک تحت درمان با رژیم سیتارابین، آنتراسایکیلین وATRA در بیمارستان شهید قاضی طباطبائی تبریز از سال1378 لغایت1388

Abstract

Current study evaluates one year survival in patients treated with ATRA plus Cytarabin and Antracycline. In this study 55 patients (31 (56.4%) male, 24 patients (45.6%) female with mean age of 33.9413.64 years) treatd for AMLM3 between years 1999 and 2009 in Shahid Ghazi Center were followed. Treatment outcome, complete remission (CR) rate and complications and mortality rate were evaluated. One-year disease free survival was evaluated using Kaplan-Meier survival and Cox survival analysis. Patients were followed for 2005.3 pearson-month. Survival median was 26 months, one year survival was 53% and total survival was 44%. In one year follow up, 55.8% died, 42.3% had complete remission and 1.9% had recurrence. DIC, ATRA Syndrom and diarrhea after treatment occurred in 41.4%, 48.1% and 18.9%, respectively. In the beginning, 54.55% had CR. There was significant association between admission time and body mass index with CR. We observed that female gender, longer hospitalisation, higher packed cell use, DIC incidence and no CR after first treatment had significant correlation with mortality rate., مطالعه حاضر به ارزیابی میزان بقاء یک ساله در بیماران درمان شده با ATRA و شیمی درمان می پردازد. در این مطالعه 55 بیمار (31 نفر (4/56%) مذکر، 24 نفر (6/45%) مؤنث با میانگین سنی 64/1394/33 سال) درمان شده با تشخیص AMLM3 که بین سال های 1378 تا 1388 در مرکز درمانی شهید قاضی بستری شده بودند، بعد از طی دوره درمانی با ATRA، سیتارابین و آنتراسایکلین تحت پیگیری قرار گرفتند. بررسی سرانجام درمان، میزان رخداد بهبودی کامل (CR) و بروز عوارض و مرگ در تمام بیماران صورت گرفت. مدت بقای یک ساله بیماران با استفاده از آزمون Kaplan-Meier محاسبه شده و ارتباط عوامل مختلف با میزان بقاء با استفاده از آزمون تحلیل رگرسسیونی یک متغیره ی کاکس صورت گرفت.بیماران برای 3/2005 شخص زمان پیگیری شدند. میانه بقاء 26 ماه، میزان بقای یکساله 53% و میزان بقای کل 44% بود. طی یک سال پیگیری، 8/55% بیماران فوت شده، 3/42% بهبودی کامل و 9/1% عود داشتند. DIC، ATRA Syndrom و اسهال بعد از درمان به ترتیب در 4/41% ، 1/48% و 9/18% مشاهده شد. در ابتدای مطالعه 55/54% وارد CR شدند. ارتباط بارز معنی داری بین مدت بستری، BMI با CR مشاهده گردید. مشاهده شد که جنس مؤنث، مدت بستری بیشتر، میزان BMI بالا، دریافت packed cell بیشتر، بروز DIC و عدم CR در ابتدای مطالعه ارتباط بارزی با میزان بروز مرگ داشتند.