بررسی اثربخشی پروبیوتیكها در كولیك شیر خوارگی
Abstract
هدف از این مطالعه بررسی تاثیر ترکیبی از پروبیوتیک ها بر کولیک شیرخوارگی در مقایسه با یک درمان مرسوم است. در مجموع 60 شیرخوار دچار کولیک بطور تصادفی به دو گروه مساوی تقسیم شدند. گروه اول یک ساشه پروبیوتیک در روز حاوی 1 میلیارد کلونی لاکتوباسیلوس کازئی، لاکتوباسیلوس رامنوسوس، استرپتوکک ترموفیلوس، بیفیدوباکتریوم برو، لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس، بی اینفانتیس، لاکتوباسیلوس بولگاریکوس و فروکتوالیگوساکارید همراه با یک درمان استاندارد بمدت 2 هفته پیاپی دریافت کردند. گروه دوم فقط درمان استاندارد دریافت نمودند. دفعات گریه، مدت خواب، افزایش وزن، دفعات اجابت مزاج، تغییر در اشتها و دفعات استفراغ شیرخوار، استفاده از ضدنفخ، دفعات نیاز به مشاوره پزشکی و تعداد مرخصی های والدین بعلت وضعیت شیرخوار بین دو گروه هر 2 هفته بمدت 4 هفته مقایسه شد. آنالیز درون گروهی تغییرات معنی دار و مطلوب در تمامی متغیرهای مطالعه بجز نیاز به مداخله اورژانس، دفعات اجابت مزاج و تغییر در اشتها پس از درمان نشان داد. با این وجود، در آنالیز بین گروهی بجز موارد مصرف داروی ضدنفخ مورد نیاز که در گروه دریافت کننده پروبیوتیک بطور معنی داری کمتر بود (73/3±18/11 بار در برابر 73/4±03/7 بار، 001/0>p)، تغییرات مشابه در متغیرهای مطالعه طی 2 هفته مداخله مشاهده شد (05/0<p) و عوارض عمده ای ثبت نگردید. ,
This study aims to evaluate the effect of a combinations of probiotics on infantile colic in comparison with a conventional treatment. A total of 60 infants with colic were randomized in two equal groups. The first group received a sachet of probiotics per day containing 1 billion CFU of Lactobacillus casei, Lactobacillus rhamnosus, Streptococcus thermophilus, Bifidobacterium breve, Lactobacillus acidophilus, Bifidobacterium infantis, Lactobacillus bulgaricus and fructooligosacharide along with a conventional treatment for 2 consecutive weeks. The second group received the conventional treatment only. Infant crying frequency, sleep duration, weight gain, number of defecation, change in appetite, and vomiting frequency, carminative use, number of medical advice seeking, and the number of parents’ off-day due to the infant’s condition were compared between the two groups every 2 weeks for 4 weeks. Intragroup analyses showed significant, favorable changes in all study variable except for seeking emergency intervention, frequency of defecation and change in appetite after treatments. Intergroup analyses, however, showed similar changes in the outcome variables after two weeks of intervention (p>0.05), except for the number of carminative use, which was significantly lower in the group that received probiotics (11.18±3.73 times vs. 7.03±4.73 times, p<0.001) and no significant side-effects were documented.