تاثیر پروژسترون در طولانی كردن دوره نهفته بیماران مبتلا به آبریزش پیش از موعد (pprom)

Abstract

This study sought to examine the effect of rectal progesterone on the latent phase and maternal and neonatal outcome variables in females with PPROM. In this randomized clinical trial, a total of 120 patients with PPROM at pregnancy ages between 26 and 32 weeks were randomly assigned to 2 equal groups. In one group (intervention), suppository progesterone (400 mg per night) was administered until delivery or completion of the 34th gestational week. In the second group (control) no progesterone was advised. Finally, the latent phase and maternal and neonatal outcome variables were compared between the two groups. The two groups were comparable for patients’ age and demographic data. The mean age of PPROM was 203.05±13.22 days in the intervention group and 203.32±15.48 days in the control group with no significant difference between the two groups (p=0.92). The mean age of contractures was 212.10±12.32 days in the intervention group and 209.67±11.96 days in the control group with no significant difference between the two groups (p=0.28). The median latent phase was 8[5] )3-21) days in the intervention group vs. 5.5[3] (3-36) days in the control group, that was significantly higher in the intervention group (p<0.001). Among maternal and neonatal outcome variables, only the mean birthweight was significantly higher in the intervention group than that in the controls (1609.92±417.28 gr vs. 1452.03±342.35 gr, p=0.03). , هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر پروژسترون در طولانی كردن دوره نهفته بیماران مبتلا به آبریزش پیش از موعد (pprom) می باشد. در این کارآزمایی بالینی تصادفی شده، 120 بیمار با آبریزش پیش از موعد در سنین 26 تا 32 هفته بارداری بطور تصادفی به دو گروه مساوی تقسیم شدند. در یک گروه (مداخله) شیاف پروژسترون (400 میلی گرم هر شب) تا زایمان یا اتمام هفته 34 بارداری تجویز گزدید. در گروه دوم (شاهد) پروژسترون تجویز نشد. در نهایت فاز نهفته و پیامدهای مادری و پیامدهای مادری و نوزادی بین دو گروه مقایسه شدند. دو گروه از نظر سن و مشخصات دموگرافیک همسان بودند. متوسط سن پاره شدن کیسه آب در گروه مداخله 203/05+-13/22 روز و در گروه شاهد 15/48+-203/32 روز بود که تفاوت معنی دار آماری نداشت (p=0/92). متوسط سن شروع انقباضات در گروه مداخله 12/32+- 212/10 روز و در گروه شاهد 11/96+-209/67 روز بود که از این نظر نیز تفاوت معنی داری ملاحظه نگردید (p=0/28). میانه فاز نهفته در گروه مداخله (3-21) [5]8 روز و در گروه شاهد (36-3 )[3]5/5 روز بود که بطور معنی داری در گروه مداخله بیشتر بود(0/001>p). از میان متغیرهای مرتبط با پیامدهای مادری و نوزادی، تنها متوسط وزن زمان تولد در گروه مداخله بطور معنی داری بیشتر گردید(417/28+-1609/92 گرم در برابر 342/35+-1452/03 گرم، 0/03=p).