بیان ژنی بیومارکرهای فعالیت اگزوزومی(Rab27a,Alix,CD63) در سلولهای بنیادی اندوتلیال انسانی مجاورشده با سرم های دیابتیک تیپ 2

Abstract

سلول های پیشساز اندوتلیال ( EPCs ) در تحریک رگزایی نقش بسزایی دارند که در دیابت دچار اختلال میشوند. علی¬رغم از بین رفتن ویژگی تمایزی تحت این شرایط، فعالیت پاراکرینی معیوب نیز در تشدید نارسایی عروقی دخیل میباشد. وزیکولهایی در مقیاس نانو بنام اگزوزومها نقش حیاتی در ارتباط بین سلولی از طریق مولکول¬های زیستی دارند. در این مطالعه برآنیم تا اثرسرم های دیابتیک را بر توان ترشحی EPCs، اگزوزومهای رها شده از این سلولها و ارسال پیام های تحریکی یا مهاری EPCs توسط اگزوزومها در رگزایی مورد تحقیق قرارگیرد. روش¬ها: لایه سلولهای تک هسته¬ای از خون مغز استخوان جداسازی و در محیط کشت M-199 کشت داده شد. برای تایید هویت سلولی EPCs، سلولهای مورد نظر مورد آنالیز فلوسایتومتری قرار گرفت. برای بررسی اثر سرمهای دیابتیک بر روی EPCs، این سلولها به مدت هفت روز با سرم های دیابتی و غیردیابتی مجاور شد و اثرات سیتوتوکسی سرمهای دیابتی بر روی EPCs مورد مطالعه قرار گرفت. بعد از مدت زمان انکوباسیون با سرمهای مذکور، RNA EPCs استخراج و سپس با روش Real time PCR میزان بیان ژنها در دو گروه کنترل و تیمار با هم مقایسه شد. یافته ها: با توجه به نتایج بدست آمده، کاهش زیست پذیری EPCs در مواجه با شرایط دیابتی با سطح معنی داری p < 0/001 نشان داده شد. همچنین اثبات شد که شرایط دیابتی موجب کاهش توان رگزایی و مهاجرت EPCs با سطح معنی داری p < 0/001 میشود. همچنین تائید شد که مجاورت EPCs با سرمهای دیابتی میتواند بیوژنز اگزوزومها را کاهش دهد (p < 0/01)., Endothelial Progenitor Cells (EPCs) play an important role in angiogenesis that are impaired in diabetes. Despite the loss of differentiation characteristics under these conditions, faulty paracrine activity is also involved in increasing vascular insufficiency. Nanoscale Vesicles called exosomes play essential role in intercellular communication through biological molecules. In this study, we are treid to research of diabetic seras effect on secretory potential of EPCs, released exosomes from this cells and send of stimulus and inhibited signals by exosome of EPCs on angiogenesis. Methods: Layer of Mono Nuclear Cells (MNCs) isolated from bone marrow blood samples and was cultivated in M-199 culture medium containing growth factors. To verify the identity of EPCs, the cells were investigated by flow cytometric analysis. For study of effects of diabetic sera on EPCs, these cells adjacent to diabetic and nondiabetic sera for seven days and cytotoxicity of diabetic condition on EPCs were studied. After a period of incubation with the sera, RNA of EPCs extracted and then gene expression levels in both treatment and control group were compared using Real time PCR technique. Results: According to the results, viability of EPCs in diabetic condition was redused (p < 0.001). It was established that diabetes can also reduce angiogenesis and the migration potential of EPCs (p < 0.001). It was also confirmed that EPCs exposure to diabetic sera than non-diabetic sera can reduce exosomes biogenesis (p < 0.01).