تاثیر رژیم غذایی كتوژنیك در عملكرد حركتی مدل موش صحرایی دچار پاركینسون و مقایسه اثر آن با پرامی پكسول

Abstract

رژیم كتوژنیك حاوی میزان چربی بالا و كربوهیدرات و پروتئین پایین است، بطوری كه پروتئین كافی جهت رشد را تامین می كند ولی میزان كربوهیدرات آن جهت برطرف كردن تمامی نیازهای بدن ناكافی است. حدود یك قرن است كه این رژیم بعلت اثرات درمانی در صرع مقاوم به درمان شناخته شده است. با این وجود، طی سالیان اخیر مفید بودن رژیم كتوژنیك در زمینه درمان برخی مشكلات نورولوژیك و از جمله بیماری پاركینسون توجهات را جلب كرده است. این مطالعه درنظر دارد تا تاثیر رژیم كتوژنیك بر عملكرد حركتی در مدل پاركینسونی موش صحرایی را ارزیابی و آن را با اثر پرامی پكسول مقایسه كند.مواد و روشها: در مجموع 56 موش صحرایی نر از نژاد ویستار با وزن 200 تا 240 گرم و در سن 12-14 هفته بطور تصادفی در گروه های 8 تایی طبقه بندی شدند: كنترل، شم جراحی، رژیم كتوژنیك، كنترل پاركینسونی، پاركینسونی تحت رژیم كتوژنیك (بمدت 25 روز)، پاركینسونی تحت درمان با پرامی پكسول (بمدت 14 روز)، و رژیم كتوژنیك بهمراه پرامی پكسول. در انتها نتایج آزمون میله، تخته و استوانه بین گروه ها مقایسه گردید.نتایج: تعداد متوسط كتون بادی ها در نمونه خون رت های تحت رژیم كتوژنیك بطور معنی داری افزایش یافت. در زمینه نتایج آزمون های سه گانه، تفاوت معنی داری بین رت های كنترل و گروه شم جراحی دیده نشد. در بین رت های پاركینسونی، نتایج بهتری در موارد تحت رژیم كتوژنیك در مقایسه با موارد تحت رژیم غیركتوژنیك حاصل گردید. رژیم كتوژنیك اثر پرامی پكسول را از نظر عملكرد حركتی افزایش داد، ولی این تاثیر به سطح معنی دار آماری نرسید, The ketogenic diet (KD) is high in fat and low in carbohydrate and protein, providing sufficient protein for growth but insufficient amounts of carbohydrates for all the metabolic needs of the body. It is now almost a century that this diet is known for its therapeutic effect in patients with intractable epilepsy. In the recent years, however, the usefulness of ketogenic diet has attracted attention in treating a couple of other neurologic problems including Parkinson disease. This study sought to examine the effect of KD on motor function in a parkinsonian model of rat and comparison of that with the effect of Pramipexole.Methods & Materials A total of 56 male Wistar rats weighing 200-240 g at 12-14 weeks of age were randomized in seven 8-rat groups as follows: control, sham-operated, KD, parkinsonian control, KD (for 25 days) parkinsonian, Pramipexole (for 14 days) parkinsonian, and KD plus Pramipexole parkinsonian. The results of bar test, beam traversal task test, and cylinder task test were compared between the groups at the endpoint. Results The mean number of ketone bodies increased significantly in the blood samples obtained from the KD fed rats. Regarding the results of the triad tests, no significant difference was found between the controls and the sham-operated group. Among the parkinsonian rats, better results were documented in KD groups compared to that in non-KD group. The KD enhanced the effect of Pramipexole in terms of motor function, but this effect did not reach a statistically significant level.