بررسی پیامد ها و عوارض روش های جراحی در سندرم دوئن

Abstract

سندرم دوئن، طیفی از اختلالات حرکتی چشم را شامل می¬شود که مشخصات مشترک آن¬ها محدودیت ابداکشن و تاحدودی اداکشن، رترکشن کره چشم و تنگی شکاف پلکی در اداکشن می¬باشد. این وضعیت ناشی از انقباض همزمان عضلات راست داخلی و خارجی در ابداکشن می-باشد که به علت عصب¬دهی همزمان عضله راست خارجی بوسیله شاخه¬ای از زوج سوم که عضله راست داخلی را عصب¬دهی می¬کند می¬باشد.بر طبق مطالعات قبلی، شیوع سندرم دوئن 5-1% کل موارد استرابیسم می¬باشد. سندرم دوئن جنس مونث و چشم چپ را بیشتر مبتلا می¬کند و تیپ از بقیه شایع¬تر است. هدف از¬این مطالعه، بررسی پیامدها و عوارض روش¬های جراحی در سندرم دوئن می¬باشد.مواد و روش¬ها: بیماران مبتلا به سندرم دوئن در یک مطالعه توصیفی-تحلیلی در طی دوره 14 ساله( از ابتدای سال 1381 تا انتهای 1394) ارزیابی شدند و مشخصات این بیماران نظیر سن، جنس، مقدار محدودیت ابداکشن قبل و بعد از عمل، مقدار محدودیت اداکشن قبل و بعد از عمل، مقدار انحراف قبل و بعد از عمل، نوع عمل جراحی، ثبت و مورد بررسی قرار گرفت و میزان موفقیت هرکدام از روش¬های جراحی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و انحراف برابر یا کمتر از PD 10 بعنوان موفقیت درنظر گرفته شد.نتایج: 123 بیمار(140 چشم)، 75 بیمار مونث و 48 بیمار مذکر، با متوسط سنی 15/9±95/11سال وارد مطالعه شدند. چشم چپ، راست و هر دوچشم به¬ترتیب در 5/58%، 6/27%، 8/13% موارد درگیر بودند، انحراف چشم در وضعیت اولیه شایع¬ترین علت مراجعه بیماران بود(9/69%). تنگی شکاف پلکی، ، upshoot، downshoot، تورتیکولی به ترتیب در 4/72%، 6/36%، 6/27%، 48% موارد وجود داشت. شایع¬ترین نوع به¬ترتیب تیپ (1/91%)، (7/5%)و (3/3%) بود. ازوتروپی و اگزوتروپی به¬ترتیب در 9/56%، 2/25% موارد وجود داشت، 9/17% موارد ارتوتروپیک بود. 68 بیمار(3/55%) تحت درمان جراحی قرار گرفتند که بیشترین نوع جراحی مورد استفادهBilateral Medial Rectus Recession بوده¬است. میانگین مقدار انحراف قبل از عمل PD50/9±39/23بود که بعد از عمل بهPD 63/5±86/3 کاهش یافت(P <0/001). میانگین محدودیت ابداکشن و اداکشن قبل و بعد از عمل اختلاف معنی¬داری نداشتند. میزان موفقیت کلی 7/%89 بود. عارضه¬ی مهمی در بیمارانی که تحت عمل جراحی قرار گرفتند مشاهده نشد., Duane retraction syndrome (DRS) is a spectrum of eye motility disorders in which the common features are marked limitation of abduction, slight limitation of adduction, retraction of the globe and narrowing of the palpebral fissure on adduction.These findings are due to simultaneous innervation and consequently, co-contraction of lateral and medial rectus muscles in attempted adduction. According to many investigators, DRS accounts to 1-5% of all strabismus cases and more common in left eye and females. Also type is more common. The aim of this study is to evaluate the outcomes and complications of surgical of management Duane’s Rertration syndrome(DRS).Methods & Materials:DRS patients were evaluated in a descriptive-analytic study during a fourteen years period from 2002 to 2015 in Nikookari Eye Center. Demographics such as age, gender, pre and post operative deviation, abduction, adduction and types of the syndrome and surgical techniques were evaluated. Post operative deviation of 10 prism diopter defined as success.Result:123 patients( 140 eye ), 75 females and 48 males, with the mean age of 11/95±9/15 years were enrolled in this study. The left eye,right eye and both eyes were affected in 58/5%,27/6%,13/8% of the patients, respectively. Deviation of the eye in primary position was the most common presenting sign (69.9%). Narrowing of palpebral fissure, torticollis, upshot and downshoot were detected in 72/4%, 48%,36/6%, 27/6% of the cases,respectively. Type was the most frequent variant of the disease (91/1%), followed by the type (5/7%) and type (3/3%). Esotropia and exotropia were seen in 56/9%,25/2% of the patients,respectively. 17/9% of patients were orthotropic. 68(55/3%) patients underwent surgery. The most common procedure was Bilateral Medial Rectus Recession(BMR Rec). There mean of preoperation deviation was 23/39±9/5PD that decreased to 3/86±5/63PD postoperatively (P<0/001). There wasn’t significant difference between mean pre and postoperative abduction and adduction. Overall success rate was 89.7%. We didn’t encountered with any significant complication.