تعیین میزان موفقیت درمان Collection های شکم، لگن و کبد از طریق درناژ پرکوتانئوس تحت هدایت تصویربرداری

Abstract

Introduction: Intra abdomino-pelvic collections can be intraperitoneal, extraperitoneal or intra visceral. The treatment of these collections includes pharmaceutical and surgical which surgical procedures can be open surgery or percutaneous drainage. Nowadays percutaneous drainage is the selective treatment for most of abscess and fluid collections. Therefore in present study the success rate of imaging guided percutaneous drainage of abdomino- pelvic and liver collections is evaluated. Methods and Materials: 67 patients whom had admitted during 2 years and had different kind of abdomino-pelvic and liver collections that were treated by percutaneous drainage evaluated and results recorded and finally analyzed by SPSS software. Findings: At the end of this study, the data were collected from 67 patients. Of the 67 patients studied, 26 patients (38.8%) were male and 41 patients (61.2%) were female with a mean age of 48.49 2.1 years. The most common complaint of the patients during the visit was abdominal pain. Final diagnosis of the patients included abscess 43 cases, cyst 6 cases, hydatic cysts 6 cases, biloma 5 cases, hematoma 3 cases, lymphocel 2 cases, seroma and loculate ascite were 1 case each. The anatomic area of the formed collections were in 22 cases intrahepatic, 19 cases intraperitonal, 11 cases renal, peri-renal and Pararnal, 7 cases pelvic, 4 cases Iliopsoas, 3 cases apendicular and 1 case pancreatic. Success in percutaneous drainage of abdominal and pelvic collections by imaging guided was obtained in 56 cases (83.6%), and the success rate in treating the formed collections following the prior surgery was 96.15%. The reasons of failure were the stability of collections after 1 month of continued drainage in 5 cases, 2 cases requiring surgery and sepsis, recurrence, death and withdrawal of the catheter was 1 case each, مقدمه: تجمعات داخل شکم می توانند داخل صفاق، خلف صفاق یا داخل احشا باشند. درمان این تجمعات به دو دسته دارویی و تخلیه تجمعات می باشد که خود تخلیه تجمعات به دو صورت جراحی باز و درناژ پرکوتانئوس است. درناژ پرکوتانئوس امروزه درمان انتخابی برای آبسه ها و دیگر تجمعات شکم و لگن محسوب می شود. بر این اساس در این مطالعه میزان موفقیت درمان تجمعات شکم، لگن و کبد از طریق درناژ پرکوتانئوس تحت هدایت تصویربرداری مورد بررسی قرار گرفته است.روش کار: 67 بیمار مبتلا به انواع مختلف تجمعات شکم، لگن و کبد که در مدت 2 سال (1392-1393) در بیمارستان امام رضا(ع) شهرستان تبریز بستری و تحت درمان با درناژ پرکوتانئوس قرار گرفته بودند، از لحاظ پاسخ به درمان مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج ثبت شده و توسط نرم افزار SPSS مورد آنالیز قرا گرفتند.یافته ها: در پایان این مطالعه اطلاعات مربوط به 67 بیمار جمع آوری شد.از 67 بیمار بررسی شده 26 بیمار (38.8%) مذکر و 41 بیمار (61.2%) مونث با میانگین سنی 2.1 48.49 سال بودند. شایع ترین شکایت اصلی بیماران حین مراجعه درد شکم بود. تشخیص نهایی بیماران شامل آبسه 43 مورد، کیست 6 مورد، کیست هیداتیک 6 مورد، بایلوما 5 مورد، هماتوم 3 مورد، لنفوسل 2 مورد، سروما و آسیت لوکوله هر کدام 1 مورد بود. محل آناتومیک تجمعات ایجاد شده در 22 مورد داخل کبدی، 19 مورد داخل شکمی، 11 مورد رنال، پری رنال و پارارنال، 7 مورد لگنی، 4 مورد ایلیوپسواس، 3 مورد آپاندیکولار و 1 مورد هم پانکراسی بود.موفقیت در درناژ پرکوتانئوس تجمعات شکم، لگن و کبد تحت هدایت تصویربرداری در 56 مورد (83.6%) به دست آمد و میزان موفقیت در درمان تجمعات ایجاد شده به دنبال جراحی قبلی 96.15% بود. علل شکست، باقی ماندن تجمعات بعد از یک ماه از تداوم درناژ در 5 مورد، نیاز به انجام جراحی در 2 مورد و وجود سپسیس، عود، مرگ و خروج کاتتر هر کدام 1 مورد بوده است.