تاثیر افزودن ممانتین به پره گابالین برای کنترل درد نوروپاتیک مزمن بعد از عمل لومبار دیسککتومی

Abstract

Introduction:Chronic and continuous pain post surgery is referred to consistent pain that remains after discectomy or get worsted over a period of 3-6 month or more.Most important causes for the continuation of this pain over such long time consist of: Root inflammation, nerve compression in the secondary spinal canal because of disk relapse,facetsyndrome, and hypertrophyofLigamentomFlavum which cause stenosis.Often such pain is treated without patient medication; however,some time they are resistant to treatment and causes a reduction in patients quality of life.Thus, other procedures or resurgery may be needed.To that respect a clinical trial with purpose of evaluating the effect of two drugs combined was under taken Methods and Materials: Sixtypatients with history of discectomy in the past 3-6 month who had referred to pain clinic with complain about radicular pain were entered to the study. Initially all existing analgesic medication were removed from patient'sregimen.VAS was evaluated and recorded.Secondly patients were given a four week Pregabalin and Memantine in their diet and severity, need for increase or decrease of dose and side effects such as drowsiness were recorded.Finally: all patients were statiscally evaluated for theseverity of pain,doseconsumption,sideeffects,and use of others modality. Results:Pain severity was significantly reduced in the sixty patients after four weeks period.Fifty three (53) patients (%88) suffered from drowsiness and dizziness to whom.A reduction of Memantine dose to half reduced the side effect.35 patients although having levels of pain significantly reduced,never reach zero pain,this patients were separately treated with others modality, مقدمه: درد مزمن و مداوم بعد از عمل به عنوان دردی است که به طور پایدار بعد از دیسککتومی باقی مانده یا پس از گذشت مدتی عود کرده و برای مدت 3-6 ماه یا بیش تر ادامه می یابد. مهم ترین علل دوام طولانی مدت درد بعد از عمل دیسککتومی عبارتند از : التهاب ریشه ها، فشرده شدن ریشه های عصبی در کانال نخاعی ثانویه به عود، سندرم فاست، چسبندگی و هیپرتروفی لیگامان زرد که باعث تنگی کانال می شود. غالبا این دردها با درمانهای سرپایی دارویی بهبود یافته ولی گاها مقاوم به درمان بوده و باعث کاهش کیفیت زندگی بیماران می شود لذا به انجام پروسیجر ویا عمل مجدد نیاز پیدا میکنند. به همین جهت طی یک کار آزمایی بالینی به بررسی تاثیر درمان ترکیبی دو دارویی پرداختیم.مواد و روش کار:تعداد 60 بیمار مراجعه کننده به کلینیک درد با سابقه عمل جراحی دیسککتومی،که 3-6 ماه از زمان جراحی آنان گذشته، ولی همچنان از دردهای رادیکولر شاکی بوده اند را وارد مطالعه کردیم. ابتدا بعد از قطع تمام داروهای ضد درد بیمار شدت درد اولیه با استفاده از ابزار مقیاس مشاهده ای VAS ارزیابی و ثبت شد. سپس بیماران را بمدت چهار هفته تحت رژیم پره گابالین و قرص ممانتین قرار داده و هر روز شدت درد و نیاز به اضافه کردن یا کم کردن دوز دارو و عوارض جانبی مانند خواب آلودگی یادداشت شد. در آخر تمامی بیماران از نظر شدت درد ، دوز دارو ی مصرفی، نیاز به مدالیته دیگرو عوارض ارزیابی آماری شدند.نتایج: در 60 بیمار مورد مطالعه شدت درد به شکل معنی داری پس از 4 هفته درمان دارویی کاهش یافت. 53 نفر از بیماران (%88 )دچار عوارض دارویی مثل خواب آلودگی و گیجی و منگی شدند که در همین تعداد بیمار کاهش دوز داروی ممانتین به نصف انجام شد. از بین 60 نفر، درد 35 نفر از بیماران علیرغم کاهش معنی دار به صفر نرسید.این افراد بطور جداگانه تحت درمان با مودالیته درمانی دیگری قرار گرفتند