مقایسه پیامد های مادری و جنینی در حاملگی های PPROM ختم داده شده در هفته های 34 و 36 حاملگی

Abstract

مقدمه: پارگی زودرس كیسه آب در حاملگی پره ترم (PPROM) در 5-1 درصد تمام بارداری ها رخ داده و و عامل 30% موارد زایمان های زودرس و عوارض و مرگ و میر عمده حول و حوش زمان زایمان است. خطر های اصلی تهدیدکننده جنین پس از PPROM شامل نارسی و عفونت های صعودی می باشند. عموما در این زمینه که زنان دچار PPROM را بایستی بصورت انتظاری تا حداقل 34 هفته کامل بارداری اداره نمود، توافق نظر وجود دارد. با این حال، انتخاب بین اداره فعال و انتظاری از هفته 34 تا 36 بارداری بسیار مورد مناقشه است. این مطالعه درنظر داشته است پیامدهای مادری و نوزادی را در موارد دچار PPROM که در هفته های 34 یا 36 بارداری تحت ختم بارداری قرار می گیرند را مقایسه نماید. مواد و روشها: در مجموع 40 زن باردار دچار PPROM بطور تصادفی به دو گروه 20 نفری تقسیم و تحت ختم بارداری در 34 هفته (گروه الف) یا 36 هفته (گروه ب) بارداری قرار گرفتند. متغیرهای پیش آگهی مادری شامل عوارض مرتبط با زایمان، نیاز به سزارین، کوریوآمنیوتیت، اندومتریت، سپتی سمی و مرگ و میر بودند. متغیرهای پیش آگهی نوزادی شامل افزایش زایمان زودرس، پرولاپس بند ناف، پذیرش در NICU، دیسترس تنفسی، انتروکولیت نکروزان و مرگ و میر بودند. نتایج: دو گروه از نظر اطلاعات دموگرافیک و متغیرهای مرتبط با سابقه قبلی پزشکی همسان بودند. سزارین در گروه الف در 10% موارد اندیکاسیون یافت ولی در گروه ب مشاهده نشد (49/0=p). کوریوآمنیوتیت در 5% بیماران هر دو گروه رخ داد. عوارض مادری دیگری ثبت نگردید. وزن زمان تولد نوزادان در گروه الف در 90% بین 1500-2500 گرم، در 5% بین 2500-3500 گرم و در 5% بین 3500-4500 گرم بود. مقادیر مربوطه در گروه ب بترتیب 5%، 95% و 0% بود (001/0>p). آپگار در گروه الف در 5% 5-3، در 30% 7-5 و در 65% 10-7 بود. درصدهای مربوطه در گروه ب بترتیب 5%، 5% و 90% بود (13/0=p).میزان پذیرش در NICU در گروه الف بطور معنی داری بیشتر بود (65% در برابر 10%، 001/0>p). دو گروه از نظر باقی متغیرهای دال بر پیشامد نوزادی همسان بودند. , BackgroundPreterm premature rupture of membranes (PPROM) complicates 1–5% of all pregnancies and is associated with 30% of all preterm deliveries and with significant perinatal morbidity and mortality. The primary risks to the fetus after PPROM are prematurity and ascending infection. It is generally agreed that women with PPROM should be expectantly managed at least until 34 completed weeks of gestation. Nonetheless, the choice between active management and expectant management from 34 to 36 weeks of gestation remains highly controversial. This study sought to compare maternal and neonatal outcomes in PPROM cases undergoing pregnancy termination at 34 or 36 gestational weeks. Methods & MaterialsA total of 40 pregnant females with PPROM were randomized in two 20-patient groups, undergoing pregnancy termination at either 34 gestational weeks (group A) or 36 gestational weeks (group B). Maternal outcome variables were delivery-related complications, the need for C/S, chorioamnionitis, endometritis, sepsis and mortality. Neonatal outcome variables were increased preterm delivery, umbilical cord prolapse, NICU admission, respiratory distress, necrotizing enterocolitis, and mortality. ResultsThe two groups were comparable in terms of demographic data and variables related to past medical history. CS was indicated in 10% of patients in group A and no patient in group B (p=0.49). Chorioamnionitis developed in 5% of patients in each group. No other mother-related complications were recorded by term. The birth weight of neonates in group A was between 1500-2500 gr in 90%, between 2500-3500 in 5%, and between 3500-4500 in 5%. The corresponding rates were 5%, 95% and 0% in group B, respectively (p<0.001). The Apgar was of 3-5 in 5%, of 5-7 in 30%, and of 7-10 in 65% of neonates in group A. The relevant percentages were 5%, 5% and 90% in group B, respectively (p=0.13). The rate of NICU admission was significantly higher in group A than in group B (65% vs. 10%; p<0.001). The two groups were comparable for the remaining variables indicative of neonatal outcome.