اثر انفوزیون رمی فنتانیل بر روند اکستوباسیون و بیداری از بیهوشی در جراحی دیسککتومی

Abstract

The objective of this study was to evaluate the effect of remifentanilinfusion with maintenance dose on symptoms such as cough and hemodynamic changes after general anesthesia. In a double-blind clinical trial study, 60 patients underwent discectomy surgery with general anesthesia,were divided intothe control group andremifentanilreceiving group during emergence from anesthesia. At the end of surgery, remifentanilinfusion was discontinued in the control group and in remifentanilreceiving groupwith /015g/kg/mincontinued until extubation.Blood pressure, heart rate and oxygen saturation were measured. During the emergence, mean blood pressure and heart rate of patients in the 5 minutes remifentanil group after extubation, significantly lower than the control group.Oxygen saturation was significantly higher at 5th minutes after extubation in the comparison ofremifentanil group and the control group.No significant difference was found in the incidence of cough in patients of both groups.Time awakening from anesthesia was significantly longer in the control group., هدف از این مطالعه بررسی اثربخشی انفوزیون رمیصفنتانیل با دوز نگهدارنده در بخش ریکاوری بر علایمی همچون سرفه و تغییرات همودینامیک پس از بیهوشی عمومی است.این پژوهش یک مطالعه کارآزمایی بالینی دو سوکور است. تعداد 60 بیمار تحت جراحی دیسککتومی با بیهوشی عمومی در بیمارستان امام رضا تبریز، با بکارگیری داروهای داخل وریدی (پروپوفول و رمیصفنتانیل) بطور تصادفی در دو گروه کنترل (30 نفر) و گروه رمی فنتانیل (30 نفر) در طی بیدار شدن از بیهوشی جای گرفتند. در پایان جراحی، پروپوفول قطع شده و انفوزیون رمیصفنتانیل در گروه کنترل قطع شد و در گروه رمیصفنتانیل با دوز g/kg/min 15/0 تا زمان اکستوباسیون ادامه یافت. فشار خون، ضربان قلب و سچوریشن اکسیژن اندازهگیری و بررسی گردید. از برنامه SPSS-15 جهت آنالیز داده ها استفاده شده و 05/0P< معنی دار تلقی شده است.تفاوت معنی داری از لحاظ توزیع جنسی، سن و وزن بیماران در دو گروه وجود نداشت. در طی بیدار شدن، تفاوت معنی داری از لحاظ بروز سرفه در بیماران دو گروه یافت نشد. میانگین فشار خون سیستولیک بیماران در گروه رمیصفنتانیل در دقیقه پنجم بعد از اکستوباسیون، بطور معنی داری کمتر از گروه کنترل بوده است (022/0P=). میانگین ضربان قلب بیماران در گروه رمی فنتانیل در دقیقه پنجم بعد از اکستوباسیون و دقیقه پنجم بعد از ورود به ریکاوری بطور معنی داری کمتر از گروه کنترل بوده است(031/0=P). سچوریشن اکسیژن در گروه رمیصفنتانیل در مقایسه با گروه کنترل در دقیقه 5 بعد از اکستوباسیون بطور معنی داری بالاتر بوده است (009/0=P). زمان بیدار شدن از بیهوشی در گروه کنترل بطور قابل توجهی طول کشیده تر بود (002/0=P).