مقایسه نتایج دو تکنیک بازسازی رباط صلیبی خلفی تمام آرتروسکوپیک در مقابل آرتروسکوپیک با اپروچ کوچک در پوستر و مدیال زانو

Abstract

Introduction: Injury to posterior cruciate ligament(PCL) compared to the anterior cruciate ligament is not common. The damage has been reported that 3 to 20%. The goal of treatment is to prevent degenerative changes and improvement of patients function. The ideal treatment for posterior cruciate ligament (PCL) injuries is controversial. The purpose of this study was to compare the results of the reconstruction of the posterior cruciate ligament two ways with full arthroscopic and arthroscopic with arthroscopic with minimal invasive open. Methods: In the descriptive analytical study, 36 patients with grade 3 ligament injuries candidates to reconstruction were studied. They were in two groups of 18 subjects matched for age and type of injury were selected. The clinical , functional improvement and treatment failure were evaluated. Results: 18 patients underwent arthroscopic reconstruction of the posterior cruciate ligament with mean aged 42.9 7.7 compared with 18 patients with mean aged 38.28.2 in group with arthroscopic with minimal invasive open. Tegner scores and Lyshom score performance between the two groups were not statistically significant. Infection and knee motion limitation were not observed in the two groups. Positive posterior drawer test(PDT) was in All arthroscopic procedures in 1 (6/5%)patients and in arthroscopic with minimal invasive open were in 2(11.1%). The mean posterior tibial displacement in both groups after the reconstruction of 4 millimeters and there was no statistically difference. Severity of pain after arthroscopic technique with mini-approach was significantly higher., مقدمه: آسیب رباط صلیبی خلفی نسبت به رباط صلیبی قدامی شایع نیست. میزان بروز آسیب آن 3 تا 20% گزارش شده است. هدف از درمان آن جلوگیری از تغییرات دژنراتیو و بهبود عملکرد بیماران است. در مورد درمان ایده آل رباط صلیبی خلفی کنتراورسی های زیادی وجود دارد. هدف از این مطالعه مقایسه نتایج بازسازی رباط صلیبی خلفی دو روش تمام آتروسکوپیک و آتروسکوپیک با اپروچ مینی است.روش کار: در یک مطالعه توصیفی تحلیلی، 36 بیمار با آسیب گرید 3 رباط صلیبی کاندید بازسازی تحت بررسی قرار گرفتند. انها در دو گروه 18 نفری همسان شده از نظر سن و نوع آسیب انتخاب شده بودند. بهبود بالینی ، عملکردی و شکست درمانی مورد ارزیابی قرار گرفت.نتایج: 18 بیمار تحت بازسازی تمام آرتروسکوپیک رباط صلیبی خلفی با میانگین سنی 7/79/42 سال با 18 بیمار تحت بازسازی با روش آتروسکوپیک با اپروچ مینی با میانگین سنی 2/82/38 سال مورد مقایسه قرار گرفتند. امتیاز عملکردی Tegner و امتیاز Lyshom بین دو گروه تفاوت آماری معنی داری نداشت. عفونت و محدودیت حرکات زانو در پیگیری در دو گروه مشاهده نشد. مثبت شدن تست داور خلفی(PDT) در بیماران روش تمام آرتروسکوپیک در 1 مورد(6/5%) و در تکنیک آرتروسکوپیک با اپروچ مینی در دو مورد 1/11% وجود داشت. میانگین جا به جایی خلفی تیبیا در دو گروه در بعد از بازسازی 4 میلی متر بوده است و تفاوتی وجود نداشت. شدت درد بعد از عمل در روش آرتروسکوپیک با اپروچ مینی به طور معنی داری بالاتر بود