ارتباط سطوح سرمی پلاسمینوژن اکتیویتور اینهیبیتور یک ) PAI-1 ،) LDL اکسیده و مالون دی آلدئید MDA ) ( با وسعت بیماری عروق کرونر قلبی

Abstract

Coronary artery disease (CAD) is consequences of atherosclerosis.Studies have suggested that there were various factors which involved in CAD developing and extension .The aim of this study is evaluation of PAI-1, oxidized LDL (OX-LDL) and MDA serum level in patients with CAD and also association of this biomedical parameter whit CAD extension.The evaluation of these factors can be useful for inhibition of the disease progression. Material and Methods: 180 subject including 160 with CADand 20 healthy individuals. Patients was divided into 4 subgroups: 40 subjects with no(NVD), 40 single(1VD), 40 double (2VD), and 40 triple vessel disease(3VD), according to angiography results. ELISA procedure was used to determinethe Serum of PAI-1 and OX-LDL levels. SerumMDA level was measured based on reaction with Thiobarbituric Acid (TBA). Results: SerumPAI-1, OX-LDL and MDA levels in patient with CAD were found to be significantly higher than control group. [739 vs.4212 (pg/ml), 2.70 0.4 vs. 1.41 0.4 (ng/L), 6.21 vs. 4.31 (mmol/ml); (p<0.001); respectively].In addition, in patients with 2VD (775) serum PAI-1 levels were significantly higher than NVD (5211)and control group,3VD (877) significantly higher as compare with 1VD (7514) and control group (p<0.001). In patients with 2VD (2.760.4) serum OX-LDL levels were significantly higher than NVD (2.280.3)and control group,3VD (3.13 0.4) significantly higher as compare with no, 1VD (2.62 0.3) and control group (p<0.001). In patients with 2VD (6.41) serum MDA levels were significantly higher than NVD (5.21)and control group,3VD (7.11) significantly higher as compare with 1VD (5.2 1) and control group (p<0.001)., هدف از مطالعه حاضر، بررسی سطوح سرمیPAI-1 ، LDL-C اکسیده ( OX-LDL ) و مالوندیآلدئید (MDA) در بیماران عروق کرونر و ارتباط این پارامترهای مهم بیوشیمیایی با وسعت بیماری CAD میباشد. تا با اندازه گیری این پارامترها بتوان از پیشرفت این بیماری جلوگیری به عمل آورد.روش کار و مواد: در این مطالعه 180 نفر، شامل 160نفر به عنوان گروه بیمار و 20 نفر به عنوان گروه شاهد در نظر گرفته شدند. بیماران بر اساس نتایج آنژیوگرافی به چهار دسته شامل40 نفر از بیماران با آنژیوگرافی طبیعی بعنوان گروه بدون گرفتگی رگ(NVD)، 40 نفر از گروه بیماران با گرفتگی یک رگ(1VD)، 40 نفر با گرفتگی دو رگ (2VD) و 40 نفر با گرفتگی سه رگ(3VD) تقسیم شدند. سطوح سرمی PAI-1 و OX-LDL در نمونه ها با روش الایزا (ELISA) اندازه گیری شد. غلظت MDA در نمونه های سرم با روش اسپکتروفتومتریک و بر اساس واکنش تیوباربیتوریک اسید مورد ارزیابی قرارگرفت. یافتهها: سطح سرمیPAI-1 ، OX-LDL و MDA در گروه بیمار در مقایسه با گروه شاهد ، بطور معنی داری افزایش یافته بود.[973 در مقابل 1242 pg/ml))، 4/070/2 در مقابل 4/041/1(ng/L) و 12/6 در مقابل 13/4 (mmol/ml)؛ (1 00/0 > p)]. همچنین سطوح سرمیPAI-1 در گروه 2VD (577) با گروه NVD (1152) و گروه شاهد بطور معنی داری بالاتر بود بود و همچنین گروه 3VD (787)، بطور معنی داری از گروه 1VD (1475) بالاتر بود(001/0> p). سطوح سرمیOX-LDL در گروه 2VD (4/076/2) با گروه NVD (3/028/2) و گروه شاهد بطور معنی داری بالاتر بود بود و همچنین گروه 3VD (4/013/3) بطور معنی داری از گروه 1VD (3/062/2) بالاتر بود(001/0> p). سطوح سرمیMDA در گروه 2VD (14/6) با گروه NVD (12/5) و گروه شاهد بطور معنی داری بالاتر بود بود و همچنین گروه 3VD (11/7) بطور معنی داری از گروه 1VD (12/5) بالاتر بود(001/0> p).