بررسی نتایج بازسازی تاخیری رباط صلیبی قدامی در بیماران با آسیب اولیه بیش از 8 سال

Abstract

Introduction: Anterior cruciate ligament is a critical part in the biomechanics of knee joint, and beside its important role in knee stability, it is one part of proprioception feelings. Knee instability due to ACL tearing increase the risk of meniscal and articular cartilage injury. We want to evaluate the meniscal injury in patients with a delayed ACL reconstruction of more than 8 years since the original trauma. Methods: This analytic-descriptive study was conducted on 43 patients that had been reconstructed with a delay of more than 8 years. The Lysholm, IKDC, Cincinati, and KOOS score were fulfilled by the patients due to their condition before and after the surgery at the follow up time and The Tegner activity level before the injury and before and after the surgery. The meniscal or chondral lesions were evaluated from the patients arthroscopic image in their documents. Results: In our study 43 patients include 39 men and 4 women with mean age of 38 years were included. The mean time interval between primary trauma and reconstruction operation was 125months (96-216) and mean follow-up time was 34 months (12-67). 39 cases (90/7%) had chondral lesion in different parts of joint cartilage (19 case had grade III/IV and 20 case grade I/II). In 35 patients (81.4%) there was meniscal injury and of this 21 case were medial meniscus and 4 cases lateral meniscus and 10 cases both medial and lateral meniscus were injured. Only two cases (4.6%) had pure ACL tearing, مقدمه: رباط صلیبی قدامی (ACL ) از اجزای اصلی در بیومکانیک نرمال زانو می باشد که علاوه بر نقش اساسی در پایداری زانو دارای گیرنده حس عمقی موقعیت نیز میباشد. ناپایداری زانو ناشی از پارگی ACL منجر به آسیب به منیسک ها و غضروف مفصلی و در نتیجه افزایش احتمال آرتروز میشود. هدف از این مطالعه بررسی بازسازی ACL با تاخیر بیش از 8 سال میباشد. روش کار: در این مطالعه توصیفیتحلیلی از 43 بیمار مبتلا به پارگی مزمن رباط صلیبی قدامی است که با تاخیر زمانی بیش از 8 سال از آسیب اولیه تحت بازسازی ACL قرار گرفته بودند، وارد مطالعه شدند, امتیازهای بدست آمده از امتیازدهی IKDC ، KOOS ، Lysholm و Cincinati قبل و بعد از عمل با یکدیگر مقایسه شدند. و امتیاز فعالیتی Tegner قبل از تروما، قبل از عمل و در زمان پیگیری مورد مقایسه قرار گرفت. گزارش آرتروسکوپی بیماران از نظر آسیب منیسکال و غضروفی بررسی و ثبت گردید و اطلاعات بدست آمده مورد آنالیز آماری قرار گرفت. نتایج: در این مطالعه 43 بیمار شامل 39 مرد (7/90%) و 4 زن (3/9%) با میانگین سنی 7 38 سال مورد بررسی قرار گرفتند. میانگین مدت زمان بین آسیب اولیه تا درمان 125 ماه (96 تا 216 ماه) و متوسط مدت زمان پیگیری 34 ماه (12 تا 67 ماه) پس از عمل بود. در 2 مورد (6/4%) آسیب ایزوله ACL بدون آسیب منیسکال یا غضروفی وجود داشت،در 35 بیمار(4/81%) همراهی با آسیب منیسک وجود داشت که از اینها 4 مورد فقط منیسک لترال، در21 بیمار فقط منیسک مدیال، و در 10 مورد درگیری هر دو منیسک وجود داشت. 39 نفر (7/90%) از بیماران آسیب غضروفی در قسمتهای مختلف سطح مفصلی داشتند که از اینها 19 مورد گرید III و IV و 20 مورد گرید I و II بودند. در تمام بیماران با (P<0/001) معیارهای مورد بررسی پس از عمل نسبت به قبل از عمل افزایش قابل توجهی داشتند.