نتایج جابجایی ورید بازیلیک در فیستول های شریانی وریدی براکیوبازیلیک در بیماران نارسایی کلیوی مزمن

Abstract

This study sought to examine outcome of the relocation of the basilic vein in brachiobasilic fistulas in chronic renal failure. Methods & Materials In this before and after study, a total of 30 patients with chronic renal failure who were candidates for the creation of brachiobasilic fistulas were recruited from Tabriz Imam Reza Teaching Hospital within a one-year period of time. Due to problematic basilic veins, the operation was not feasible in 3 cases. The fistula was regarded efficient if cannulation was feasible conveniently and a minimum flow rate of 250 ml/min for 4h at least for 3 consecutive hemodialysis sessions through both lines was documented. 3 months post-surgery. Complications were also documented. Results Patients were 14 males and 13 females with a mean age of 60.038.04 years (range: 45-77). Underlying causes of renal failure were hypertension (48.1%), unknown (25.9%), diabetes mellitus (22.2%) and polycystic kidney disease (3.7%). The mean time gap between AVF creation and the relocation of basilic vein was 3.55 months (range: 2-13). 3 months post-operation, 85.2% of the created AVFs were efficiently working. Accompanying complications were II venous hypertension and distal edema (14.8% for each), bleeding and hematoma (7.4% for each), and distal paresthesia (11.1%)., این مطالعه در نظر داشته است پیامد عمل جراحی جابجایی ورید بازیلیک را در فیستول های براکیوبازیلیک در بیماران دچار نارسایی مزمن کلیه بررسی نماید. در این مطالعه، قبل و بعد در مجموع 30 بیمار مبتلا به نارسایی مزمن کلیه که کاندید ایجاد فیستول های براکیو بازیلیک بودند طی مدت یک سال در مرکز آموزشی امام رضا (ع) تبریز بررسی شدند. در سه مورد عمل جراحی به دلیل مشکل ورید بازیلیک امکان پذیر نشد. فیستول وقتی کارا در نظر گرفته شد که 3 ماه پس از عمل جراحی کانولاسیون براحتی در آن انجام پذیر بوده و حداقل میزان جریان 250 میلی لیتر در دقیقه بمدت 4 ساعت و 3 جلسه پیاپی همودیالیز از داخل هر دو لاین عبور کند. عوارض نیز ثبت گردیدند. بیماران 14 مرد و 13 زن با سن متوسط 60/03+-8/04 سال (45 تا 77) بودند. علل زمینه ای نارسایی کلیه شامل فشارخون بالا(48/1 درصد)، نامشخص (25/9 درصد)، دیابت قندی (22/2 درصد) و بیماری کلیه پلی کیستسک (3/7 درصد) بودند. متوسط فاصله زمانی بین ایجاد فیستول و عمل جابجایی ورید 3/55 ماه (2 تا 13 سال) بود. سه ماه پس از جراحی، 85/2 درصدفیستول های ایجاد شده بخوبی قابلیت استفاده داشتند. عوارض همراه شامل هیپرتانسیون وریدی و ادم دیستال (هر یک در 14/8 درصد)، خونریزی و هماتوم (هر یک در 7/4 درصد) و پارستزی دیستال (11/1 درصد) بودند.