مقایسه تهویه مکانیکی کنترل فشاری و کنترل حجمی در پارامترهای اکسیژناسیون حین عمل بیماران چاق تحت جراحی کوله سیستکتومی لاپاراسکوپیک

Abstract

There is no specific guideline on the ventilation modes for this group of patients. Although several studies have been performed to determine the optimal ventilatory settings in these patients, the answer is yet to be found. The aim of this study was to evaluate the efficacy of pressure controlled ventilation (PCV) in comparison with volume controlled ventilation (VCV) for maintaining oxygenation during laparoscopic cholecystectomy in obese patients. seventy adult patients of ASA physical status I and II, Body Mass Index of 304 kg/m2, scheduled for laparoscopic cholecystectomy were included in this prospective randomized open label parallel group study. To start with, all patients received VCV. Fifteen minutes after creation of pneumoperitoneum, they were randomized to receive either VCV (Group V) or PCV (Group P). The ventilator parameters were adjusted accordingly to maintain the end tidal CO2 between 35 and 40 mmHg. Respiratory rate, tidal volume,minute ventilation, peak airway pressure , mean airway pressure and plateua pressure were noted. Arterial blood gas analyses were done 15 min after creation of pneumoperitoneum and at 20 min intervals thereafter till the end of the surgery. All data were analysed statistically. Results: Patients in Group P showed a statistically significant (P < 0.05) higher level of PaO2 and lower peak airway pressure. PCV is a more effective mode of ventilation in comparison with VCV regarding oxygenation in obese patients undergoing laparoscopic cholecystectomy., این مطالعه کمک میکند تا کارایی مد کنترل فشاری را در مقایسه با مد کنترل حجمی برای حفظ اکسیژناسیون حین عمل کله سیستکنومی لاپاراسکوپیک در بیماران چاق مورد ارزیابی قرار دهیم. 70 بیماربزرگسال با ASA کلاس و شاخص توده بدنی : 3430 وارد این مطالعه شدند. در شروع عمل همه بیماران با مد کنترل حجمی تهویه شدند.15 دقیقه بعد از اعمال پنوموپریتونئوم , بیماران به صورت تصادفی در یکی از دو گروه مد کنترل حجمی و مد کنترل فشاری قرار گرفتند. پارامتر های ونتیلاتوری طوری تعدیل شدند تا کربن دی اکسید انتهای بازدمی در محدوده ی 4035 حفظ گردد. ریت تنفسی , حجم جاری, فشار حداکثر و متوسط و کفه ای ثبت شدند.آنالیز گازهای خون شریانی 15 دقیقه بعد از اعمال پنوموپریتونئوم و به فواصل 20 دقیقه تا انتهای عمل اندازه گیری شد.داده های مطالعه, آنالیز آماری شدند.بیماران گروه کنترل فشاری در مقایسه با بیماران گروه کنترل حجمیفشار اکسیژن شریانی بالاتر و فشار حداکثر راه هوایی پایین تری داشتند که به لحاظ آماری معنی دار بود.(P value <0.05 )