ارتباط سطح سرمی اینترلوکین 17 با علایم بالینی و شاخص فعالیتی بیماران لوپوس در شمال غرب ایران

Abstract

لوپوس اریتماتوز سیستمیک وضعیتی نسبتا شایع با درگیری ارگان های مختلف می باشد. این بیماری خودایمنی، ناشی از تولید آنتی بادیهای مختلف علیه آنتی ژنهای خودی است که درنتیجه منجر به التهاب سیستمیک در بدن می گردند. اخیرا نشان داده شده است که سطح اینترلوکین 17 در این بیماران بطور قابل ملاحظه ای بیشتر از وضعیت طبیعی است و با توجه به ارتباط این متغیر با التهاب در بدن، برخی محققین آن را در فیزیوپاتولوژی بیماری دخیل دانسته اند. هدف از مطالعه فعلی بررسی ارتباط سطح سرمی اینترلوکین 17 با علایم بالینی و شاخص فعالیتی بیماران لوپوساریتماتوز سیستمیک می باشد.مواد و روشها:در این مطالعه مورد-شاهدی، 36 بیمار دچار لوپوس اریتماتوز سیستمیک (گروه مورد) و 40 فرد سالم همسان از نظر سن و جنس با گروه مورد بعنوان گروه شاهد مورد بررسی قرار گرفتند. سطح سرمی اینتروکین 17 در هر دو گروه اندازه گیری و مقایسه شد. بعلاوه در گروه مورد، ارتباط بین سطح سرمی اینترلوکین 17 با سطح فعالیت بیماری (بر اساس شاخص فعالیت بیماری) و درگیری ارگانها نیز بررسی گردید.نتایج: گروه مورد شامل 4 بیمار مذکر و 32 بیمار مونث با سن متوسط 28/9±31/35 سال (17 تا 54) و گروه شاهد شامل 6 فرد مذکر و 34 فرد مونث با سن متوسط 43/7±10/37 سال (25 تا 53) بود (p بترتیب 74/0 و 35/0). میانه سطح سرمی اینترلوکین 17 در گروه مورد بطور معنی داری بیشتر از گروه شاهد بود (21/0 در برابر 08/0 OD، 001/0>p). در گروه مورد همبستگی مثبت و معنی داری بین سطح سرمی اینترلوکین 17 و سطح فعالیت بیماری مشاهده شد (99/0=rho، 001/0>p). در همین گروه، متوسط سطح سرمی اینترلوکین 17 در گروه دچار درگیری کلیه/دستگاه عصبی مرکزی بطور معنی داری بیشتر از گروه فاقد این درگیری ها بود., the systemic lupus Erythematous is a rather common condition which involve various organs. This self-immunity disease is created due to production of different antibodies against self antigens, which consequently leads o systemic inflammation in body. It recently has been shown that in such patients. Interleukin 17 level is considerably higher than natural one and because of relation of given variable with body inflammation, some of researchers know it’s involvement in physiopathology of disease. The present research aims to review the relation between serum level of interleukin 17 and clinical signs and activity index of systemic lupus Erythematosis patients Materials & Methods: in this case- control study, 36 patients suffering from systemic lupus Erythematosis disease (case group) and 40 homologue health ones in terms of age and sex with case group as a control one were reviewed. The serum level of interleukin 17 in both groups were measured and compared. In addition, in case group, the relation between serum level of interleukin 17 with disease activity level (based on disease activity index) and organs involvement also were reviewed. Results: the case group consists of 4 male and 32 female patents with mean age 35.31±9.28(17-54) and control group included 6 male and 34 female with mean age 37.10± 7.43 years old (25-53) (p 0.74 and 0.35 respectively). The mean serum level of interleukin 17 in case group was significantly higher control one (0.21 against 0.08 oD, p<0.001). in case group, there was positive and significant correlation between serum level of interleukin 17 and disease activity level (rho= 0.99 P<0.001). In same group, the mean serum level of interleukin 17 in group with renal / central neural system involvement was higher than group without such involvement significantly.