مقایسه کفایت اثر بیدردی انفیلتراسیون داخل صفاقی بوپیواکایین- پتیدین با پاراستامول داخل وریدی بعد از لاپاراسکوپی تشخیصی زنان

Abstract

Background: Nowadays, lots of laparoscopic surgeries, especially gynecologic procedures are performed on an outpatient basis. Early discharge of patients without any complication is very important. Patients underwent laparoscopic operations experience moderate to severe postoperative pain and usually treated with intravenous opioids which are so expensive and have a lot of side effects. The goal of this study is to evaluate the efficacy of early prophylaxis for prevention of pain after outpatient diagnostic laparoscopy. Materials and Methods: In this prospective study 90 women candidate for Gynecologic Diagnostic Laparoscopy randomized placed in two groups. All patients received total intravenous anesthesia.At the end of the operation, group 1(IP) received intraperitoneal infiltration of 40 ml of 0. 25% bupivacaine with pethidine 50 mg, and group 2 received normal saline via abdominal trocare. Ten minute before the end of operation, only group 2 received infusion of 1000 mg paracetamol in normal saline.Postoperative pain was evaluated with VAS score(Visual Analogue Scale=VAS) in PACU and 1, 2, 4,6 ,8 ,12, 24 h after surgery. The patients received 0.5-1 mg/kg pethidine when VAS were higher than 4. The time to the first analgesic administration and total analgesic requirements was recorded. Any postoperative complications like nausea- vomiting and sedation was noted and analyzed. Results: There was no significant differences in demographic data (P>0.05). Group1 (IP) had significantly lower pain score in the first 6 hour postoperative than group 2 (paracetamol) (P<0.001). Recues pethidine consumptions was significantly less in IP group compared to paracetamol group (P<0.001). Time to first request for analgesia was longer in IP group (2.92.2hour) compared to paracetamol group (1.52.4 hour) although the difference was not significant (p=0.45). There were no significant difference in the other postoperative complications in both groups (p>0.05)., هدف از این مطالعه ارزیابی کفایت پیش درمانی زودهنگام برای جلوگیری از درد بعد از لاپاراسکوپی تشخیصی سرپایی است.مواد و روش ها: در این مطالعه آینده نگر 90 زن کاندیدای لاپاراسکوپی تشخیصی زنان به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. تمام بیماران بیهوشی کامل وریدی را دریافت داشتند. در اتمام عمل، در گروه اول(IP)40 میلی لیتر بوپیواکایین %25/0 و mg 50 پتیدین و در گروه دوم به همان میزان سالین نرمال از طریق تروکار به داخل پریتوان انفیلتره شد. ده دقیقه قبل از اتمام لاپاراسکوپی فقط به بیماران گروه دومmg 1000 پاراستامول در سرم سالین نرمال انفوزیون شد. نمرههای درد بر اساس نمرهگذاری مشابه بصری درد (VAS)از صفر تا 10 در ساعات 1 و2و4و 6 و 8 و12 و 24 بعد از عمل ارزیابی شد. در بیماران با VASبالای 4 پتیدین 5/0تا 1 میلیگرم وریدی به ازای هر کیلوگرم وزن بدن تزریق شد. زمان اولین درخواست داروی ضد درد، دوز کلی داروهای ضد درد، وجود عوارض جانبی شامل تهوع-استفراغ و خواب آلودگی ثبت و آنالیز آماری شد.یافته ها: از نظر مشخصات دموگرافیک تفاوت معنی داری بین دو گروه وجود نداشت. (p>0.05) بیماران گروه اول (IP) در 6 ساعت اول بعد از عمل بطور معنی داری درد کمتری نسبت به گروه دوم داشتند . (P<0.001) میزان مصرف پتیدین اضافی در گروه پاراستامول نسبت به گروه اول بطور معنی داری بالا بود .(P<0.001) زمان اولین درخواست ضد درد در گروه اول (2/29/2ساعت) نسبت به گروه پاراستامول طولانی تر بود(4/25/1 ساعت)، اگر چه از لحاظ آماری معنی دار بدست نیامد(P=0.45). میزان بروز سایر عوارض احتمالی بعد از عمل در هر دو گروه یکسان بود. (p>0.05)