نقش تراکم ماست سل های استروما درانواع مختلف آدنوم های روده ای

Abstract

Introduction: Study of inflammatory cells in the lesion is one of the newest methods of assessment and prognostic characteristics of tumors. In this method, the number of inflammatory cells in the affected tissue or peripheral blood are measured and based on this findings the behavior of the tumor is predicted. Association study of tissue mast cells in the periphery of invasive tumor with survival and prognosis is one of these techniques. The aim of this study was to determine the density of stromal mast cells in intestinal adenoma types and its protective role in tumorogenesis. Method: In this descriptive analytical study, of august 2013 until august 2014 80 samples of paraffin blocks with a pathological diagnosis of adenoma histologic type (tubular type, tubulo-villous and villous) were selected. The blocks prepared and stained with toluidine blue and then were evaluated in terms of density of mast cells. Mast cell density was counted by lenses 40 and in 10 microscopic fields (approximately 1mm2) at the edge of invasive tumors. Based on the findings, patients were classified in three groups (mast cell density <30, 30-60 and> 60). Results: In evaluation of mast cells density based on the adenoma dysplasia degree, in mild dysplasia, 62.5% of cases were under 30, and 37.5% of samples were between 30 and 60. Density of mast cells more than 60 was seen in none of the cases with mild dysplasia; in moderate dysplasia, 12.9%, of samples had a mast cells density under 30, 68.8% were between 30 and 60 and 18.6% of the samples had density greater than 60; In cases of severe dysplasia, all cases had mast cell densities greater than 60 (P <0.0001). In evaluation of mast cells density based on the size of adenomas, the mast cells density more than 60 was zero in adenomas less than 1 cm, 11.1% in samples between 1-1.9 cm, 34.8% in adenomas between 2-2.9 cm, 50% in adenomas between 3-3.9 cm and was 100% in adenomas larger than 4 cm that represents an ascending garlic (P <0.0001). In evaluation of mast cells density based on the type of adenomas, despite an increase in the density of mast cells in the progression as tubular type, tubulo-villous and villous, this increase was not statistically significant (P = 0.21). In all three types of adenomas, the largest number of samples had mast cells density between 30 - 60 that included 61.9% of samples in tubular type, 69% in tubulo-villous type and 55.6% of samples in the villous type., زمینه و هدف: یکی از جدیدترین روش های ارزیابی ویژگی های پروگنوستیک تومورها، بررسی واکنش سلول های التهابی بدن بیمار به این ضایعه است. در این روش ها، تعداد سلول های التهابی در بافت مبتلا و یا خون محیطی اندازه گیری می شود و بر این اساس چگونگی رفتار تومور پیش بینی می شود. بررسی ارتباط ماست سل های بافتی در حاشیه مهاجم تومور با میزان بقای بیمار و پیش آگهی، از جمله این روش ها است. هدف از انجام این مطالعه بررسی تراکم ماست سل های استروما در انواع آدنوم های روده ای و بررسی نقش حفاطتی آن ها در تومورزایی این بافت ها می باشد.روش کار: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، تعداد 80 نمونه بلوک پارافینی از بلوک های دارای تشخیص های پاتولوژیک آدنوم تیپ هیستولوژیک (نوع توبولر، توبولو ویلوس و ویلوس) انتخاب شد. سپس بلوک های مربوطه پس از آماده سازی و رنگ آمیزی تولوئیدن بلو تحت بررسی از نظر تراکم ماست سل ها قرار گرفتند. دانسیته ماست سل ها با لنز 40 و در 10 میدان میکروسکوپی (معادل 1mm2) در لبه مهاجم تومور شمارش شد. بر اساس یافته ها بیماران به سه گروه با دانسیته ماست سل < 30، 30-60 و > 60 تقسیم شدندنتایج: در بررسی تراکم ماست سل ها بر اساس میزان دیسپلازی آدنوم، در دیسپلازی خفیف، %62.5 موارد دارای تراکم ماست سل ها زیر 30 و %37.5 دارای تراکم بین 30 تا 60 بودند. در هیچ یک از نمونه ها با دیسپلازی خفیف تراکم ماست سل بیشتر از 60 مشاهده نگردید. در نمونه های با دیسپلازی متوسط، میزان نمونه ها با تراکم ماست سل کمتر از 30 برابر %12.9 بود، %68.6 نمونه ها دارای تراکم بین 30 تا 60 و %18.6 نمونه ها دارای تراکم بیشتر از 60 بودند. در مورد نمونه ها با دیسپلازی شدید، تمامی موارد دارای دارای تراکم ماست سل بیشتر از 60 بودند (P < 0.0001). در بررسی تراکم ماست سل ها بر اساس اندازه آدنوم مشاهده گردید که تراکم ماست سل ها بیشتر از 60 در آدنوم های کمتر از 1 cm برابر صفر نمونه، در آدنوم های 1-1.9 cm در %11.1 نمونه ها، 2-2.9 cm در %34.8 نمونه ها، 3-3.9 cm در %50 نمونه ها و در آدنوم های بیشتر از 4 cm در %100 نمونه ها مشاهده گردید که نشانگر یک سیر صعودی می باشد (P < 0.0001). در بررسی تراکم ماست سل ها بر اساس نوع آدنوم مشاهده گردید که با وجود سیر افزایشی در تراکم ماست سل ها به ترتیب در انواع توبولر، توبولو ویلوس و ویلوس، این سیر افزایشی از نظر آماری معنی دار نبود (P = 0.21). همچنین در هر سه نوع آدنوم، بیشترین تعداد نمونه ها دارای ترکم بین 30 تا 60 بودند که در نوع توبولر %61.9، در نوع توبولو ویلوس %69 و در نوع ویلوس %55.6 را شامل می شد.