تاثیر سطح بیلی روبین پلاسما در شدت و نوع درگیری عروق کرونر در بیماران مرد تحت آنژیوگرافی (گزارش اولیه)

Abstract

اکسیداسیون لیپید ها و تشکیل رادیکال های آزاد، عوامل مهمی در تشکیل پلاک آترواسکلروز می باشند. آز آنجایی که بیلی روبین یک آنتی اکسیدان قوی می باشد، فرض بر این است که در ایجاد آترواسکلروز، بیماری عروق کرونری و التهاب، نقش محافظتی ایفا نماید. لذا هدف این مطالعه بررسی سطح بیلی روبین در گروه های مختلف بیماران با شدت و نوع درگیری عروق كرونر می باشد.روش کار: در این مطالعه مقطعی، در 200 بیمار تحت آنژیوگرافی به صورت الکتیو در مرکز آموزشی درمانی مدنی تبریز، نمونه خون تهیه شده و از نظر بیلی روبین توتال، مستقیم و غیر مستقیم به روش Diozo و با استفاده از Colorimetric اندازه گیری شد. پس از آنژیوگرافی، شدت و محل درگیری عروق کرونری و نحوه ادامه برنامه درمانی بیماران با سطح بیلی روبین توتال، مستقیم، غیر مستقیم مقایسه گردید. نتایج: از 200 بیمار مورد بررسی در این مطالعه، 129 بیمار (%64.5) مذکر و 71 بیمار (%35.5) مونث بودند. پس از انجام آنژیوگرافی، بیماران با توجه به نتیجه به دست آمده، در 5 گروه زیر جای گرفتند: آنژیوگرافی نرمال در 59 بیمار (%29.5)، بیماری عروق کرونری با Minimal CAD در 11 بیمار (%5.5)، بیماران با درگیری یک رگ کرونری در 56 بیمار (%28)، بیماران با درگیری دو رگ کرونری در 35 بیمار (%17.5) و بیماران با درگیری سه رگ کرونری در 39 بیمار (%19.5). میانگین بیلی روبین توتال در گروه با آنژیوگرافی نرمال برابرmg/dl 08/± 47/1، در گروه با بیماری عروق کرنری با mg/dl Minimal CAD ،12/0 ± 27/1 در بیماران با درگیری یک رگ کرونری mg/dl، 06/0±27/1 در بیماران با درگیری دو رگ کرونری04/0± 16/1 و در بیماران با درگیری سه رگ کرونری برابر05/0±98/0 میلی گرم در دسی لیتر بود. میزان بیلی روبین در هر سه حالت توتال، مستقیم و غیر مستقیم دارای ارتباط معنی دار و معکوسی با شدت و میزان درگیری عروق کرونری بود. به طوری که با کاهش بیلی روبین سرم، شدت درگیری و تعداد عروق درگیر،افزایش می یافت. در نهایت اختلاف بین بیلی روبین توتال سرمی در گروه با نتیجه آنژیوگرافی نرمال و بیماران با درگیری سه رگ کرونری برابر mg/dl 49/0 بود, Introduction: Lipid oxidation and free radical formation, are important factors in plaque formation and atherosclerosis. Since bilirubin is a potent antioxidant, it is assumed that it’s play a protective role in development of atherosclerosis, coronary artery disease and inflammation. The aim of this study was to evaluate serum bilirubin levels in different groups of patients with the type and severity of coronary artery disease.Method: In this cross sectional study, of 200 patients undergoing elective coronary angiography in Tabriz Madani Teaching Hospital, blood sample was taken and the total, direct and indirect bilirubin was measured by using Diozo Colorimetric method. After angiography, total, direct and indirect bilirubin compared with the severity and type of coronary artery disease .Results: Of 200 patients in this study, 129 patients (64.5%) were male and 71 patients (35.5%) were female. After angiography, patients according to the results, were divided into 5 groups: normal coronary angiography in 59 patients (29.5%), minimal coronary artery disease in 11 patients (5.5%), single vessel coronary artery involvement in 56 patients (28%), two vessels coronary artery involvement in 35 patients (17.5%) and three vessels coronary artery involvement was recorded in 39 patients (19.5%). Mean serum total bilirubin in patients with normal coronary angiography versus 1.47 ± 0.08, in patients with minimal coronary artery disease was 1.2 ± 0.12, in patients with one vessel coronary artery involvement1was 1.27 ± 0.06, in patients with two vessels coronary artery involvement was 1.16 ± 0.04 and in patients with three vessels coronary artery involvement was 0.98 ± 0.05 mg/dL. The mean serum levels of bilirubin in all three total, direct and indirect forms inversely correlated with the severity of coronary artery disease. So that serum bilirubin decreased with increasing the type and severity of coronary artery disease. So the difference between total serum bilirubin in patients with a normal angiography and patients with three vessel coronary artery involvement was 0.49 mg/dl.