اثر انفوزیون استامینوفن داخل وریدی در انتهای عمل بر روی درد بعد از عمل در ریکاوری و زمان ترخیص از ریکاوری در اعمال جراحی دیسک کمری

Abstract

Propacetamol (intravenous acetaminophen) is one of the drugs that have recently been considered in the field of pain management. Initial studies that were evaluated the approaches which have identified the cause of the ease of recovery showed that using the multiple analgesic techniques can improve early recovery.With regard to the appropriate safety of paracetamoland given the discectomy is a painful operation which require absolute pain relief particularly in postoperative recovery period without complications, we decided to investigate the effects of intravenous acetaminophen on pain score of patients immediately after the operation and the velocity of patients discharge from recovery. In this randomized double-blind clinical trial, 52 patients which candidates for lumbar disc surgery were enrolled. Patients were randomly divided into two groups each include 26 patients. In the first group (A) after the operation 15 mg / kg acetaminophen dissolved in 100 ml of normal saline was infused over 20 minutes. In group B (P) patients at the end of operation received only 100 ml of normal saline within 20 minutes. During operation, age, sex, weight, duration of anesthesia, time of positioning, time of the incisions, suture of incisions end time, time to return the patient, the number of discs involved, type of surgery, intraoperative complications and recovery time were record. In our study, the mean rate of nausea and vomiting in the control group was 8.8% and 1.15% respectively. The rate of these complications in the intervention group was 10% and 1.9%, respectively that showed no significant difference between the two groups.The statistical analysis in the intervals of 25 minutes after arrival in the recovery and discharge in terms of the dosage of narcotic intake there was a significant difference between the two groups, so that this dose in the intervention group was lowerthan the control group which shows the role of intravenous acetaminophen in reducing the drug intake during recovery.The other point in this study was need to inject additional drugs if the patients still had pain that we had it in both groups, however, this rate was lower in the intervention group and our interference reduce the need for additional drugs.The dosageof drug intake in the intervention group was lower than the control group that the difference in the admission to the recovery and 5 minutes after admitting the recovery was statistically significant (P = 0.04 and P = 0.027)., هدف این مطالعه بررسی نتایج سی تی اسکن شکم و لگن بیماران با شکایت درد شکم، مقایسه آن با تشخیص قبل از انجام سی تی اسکن و بررسی نقش آن در تصمیم گیری آتی در مورد بیماران با نتایج حاصل از شرح حال و معاینه فیزیکی میباشد.در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، 215 بیمار مراجعه کننده به اورژانس بیمارستان امام رضا (ع) با شکایت درد شکم غیر ترومایی در طول یک سال مورد بررسی قرار گرفتند تا نقش شرح حال، معاینات فیزیکی، رادیوگرافی ساده، سونوگرافی و سی تی اسکن در تشخیص نهایی و درمان این بیماران بررسی و مقایسه شود. خصوصیات دموگرافیک، سابقه قبلی بیمار، علایم حین مراجعه، یافته های بالینی، تست های آزمایشگاهی، یافته های تصویر برداری، تشخیص نهایی و درمان در تمامی بیماران ثبت و بررسی گردید.محل درد در 13 بیمار (%6) به صورت منتشر، در 37 بیمار (%17.2) در RUQ، در 21 بیمار (%9.8) در RLQ، در 20 بیمار (%9.3) در LUQ، در 16 بیمار (%7.4) در LLQ، در 91 بیمار (%42.3) در ناحیه اپی گاستر و در 17 بیمار (%7.9) درد در ناحیه فلانک ها وجود داشت. از 215 بیمار، نوع درد در 114 بیمار (%53.01) به صورت مداوم و در 101 بیمار (%46.97) به صورت کولیکی بود. از 78 بیمار (%36.3) با گرافی ساده، در 18 مورد (%23.07) سطح مایع هوا گزارش گردیده بود. سونوگرافی در 117 بیمار (%54.4) درخواست گردیده بود که بیشترین تشخیص در مورد کوله لیتیازیس با 22 مورد (%18.8) بود. نتیجه سونوگرافی شکم در 98 مورد (%83.7) نرمال گزارش شده بود. در نهایت از 215 بیمار، 166 بیمار (%77.2) بستری و 49 بیمار (%22.7) مرخص شدند. از 166 بیمار بستری شده، 4 بیمار (%2.4) در بخش ICU (انسداد روده اسهال خونی پانکراتیت ترومبوز ورید پورت)، 3 بیمار (%1.8) بخش اورولوژی (یک مورد ARF + UTI، دو مورد ARF + سابقه PCN قبلی)، 74 بیمار (%44.5) بخش جراحی، 80 بیمار (%48.19) بخش گوارش و 5 بیمار (%3.01) در بخش نفرولوژی (3 مورد ARF، یک مورد سیروز + ARF، یک مورد UTI) بستری شدند. 51 بیمار (%30.72) که در بررسی های انجام گرفته نیاز به اقدام اورژانس جراحی داشتند، به طور مستقیم از اورژانس به اتاق عمل انتقال یافتند. از 166 بیمار بستری شده، 51 بیمار (%30.72) مستقیما از اورژانس به اتاق عمل منتقل شدند.