مقایسه عوارض جنسی سرترالین، فلوکستین و سیتالوپرام در زنان

Abstract

The aim of current study was to evaluate the prevalence of sexual dysfunction due to Fluoxetine, citaloperam and sertraline use in depressed women. In this descriptive analytic study, 90 depressed women receiving fluoxetine 20-40 mg (n=30), citaloperam 20-40 mg (n=30) and seteraline 50-100 mf (n=30) were evaluated. All patients completed Asex questionnaire for sexual dysfunction evaluation. Findings of questionnaire were evaluated qualitative and quantitatively. Dexual dysfunction was considered if there was a total score 19, or score 5 in one question or score 4 in three different questions. Sexual dysfunction was observed in 53 patients (58.9%) including 18 cases (60%) in serteraline group, 16 case (53.3%) in citaloperam group and 19 case (63.3%) in fluoxetine, but there was no significant difference between groups (p=0.46). In quantitative and qualitative evaluation of the questionnaire, only libido was significantly higher in sertraline group compared to citaloperam group (p=0.04). Patients over 30 years compared to younger patients had significantly higher rate of sexual dysfunction (p<0.001)., هدف از مطالعه حاضر ارزیابی و مقایسه شیوع ناتوانی جنسی ناشی از دارو های فلوکستین، سیتالوپرام و سرترالین در بین زنان افسرده بود. در این مطالعه توصیفی تحلیلی، 90 زن افسرده تحت درمان با فلوکستین 40-20 میلی گرم (30=n)، سیتالوپرام 40-20 میلی گرم (30=n) و سرترالین 100-50 میلی گرم (30=n) بررسی شدند. تمامی بیماران پرسشنامه Asex را جهت ارزیابی اختلال عملکرد جنسی تکمیل نمودند. یافته های پرسشنامه به صورت کیفی و کمی مورد ارزیابی قرار گرفتند. ناتوانی جنسی به صورت داشتن امتیاز توتال بالای 19، یا نمره 5 یا بالاتر در یک سؤال یا نمره 4 و بالاتر در 3 سؤال مختلف در نظر گرفته شد. ناتوانی جنسی در 53 مورد (9/58%) از بیماران شامل 18 مورد (60%) از گروه سرترالین، 16 مورد (3/53%) از گروه سیتالوپرام و 19 مورد (3/63%) از گروه فلوکستین مشاهده گردید که تفاوت آماری بارزی در این رابطه بین سه گروه وجود نداشت(46/0=p). در ارزیابی کیفی و کمی پرسشنامه، تنها میل جنسی بطور بارزی در گروه سرترالین نسبت به گروه سیتالوپرام پائین تر بود (04/0=p). بیماران بالاتر از 30 سال نسبت به بیماران جوانتر به میزان بیشتری مبتلا به ناتوانی جنسی بودند (001/0p<).