بررسی تاثیر عسل در روند ترمیم زخم و پیشگیری از عفونت محل عمل در بیماران شکاف لب

Abstract

Introduction: One of the most common congenital anomalies, cleft lip when repaired properly, accelerated wound healing and avoiding scar formation can create an acceptable view, restore calm to the patient's family. Honey as a natural material available and relatively inexpensive, can be used for wound dressing in these patients. Methods and Materials: cleft lip patients, admitted for reconstructive surgery were enrolled in this study. The parents were given randomly a tube of gel containing honey or placebo to apply on suture line three times daily for 2 weeks. Patients on days 1, 2, 7, 14, 21 and 30 postoperatively examined by single examiner and analyzed variables related to the status and scarring were registered. Results: Postoperative variables were assessed on days 1 and 2 had no change. More changes at days 14, 21 and especially 30 days after surgery was significantly better than placebo in honey. Two variables, swelling and color of the scar from the seventh to the thirtieth day was significantly better in honey group than placebo. Despite the above, the variable- scar sizein honey group on the thirtieth day was worse than the placebo group, may be because of measurement bias, مقدمه: شکاف لب یکی از شایعترین آنومالی های مادرزادی می باشد که ترمیم بموقع، بهبودی تسریع یافته زخم و عدم تشکیل اسکار می تواند با ایجاد نمای قابل قبول، آرامش را به خانواده بیمار بازگرداند. استفاده از عسل به عنوان ماده طبیعی در دسترس و نسبتا ارزان می تواند برای پانسمان زخم این بیماران مورد استفاده قرار گیرد. روش کار و مواد: بیماران شکاف لب، بعد از جراحی ترمیمی در این مطالعه وارد شدند، به والدین یک لوله ژل که به صورت تصادفی حاوی عسل یا دارونما بود داده شد تا بمدت 2 هفته و روزانه 3 بار روی محل زخم بمالند. بیماران در روزهای 1، 2، 7، 14، 21 و 30 بعد از عمل تحت معاینه قرار گرفته و متغیرهای مربوط به وضعیت زخم و اسکار بررسی گردید.یافته ها: در روزهای 1 و 2 بعد از عمل متغیرهای ارزیابی شده فاقد تغییر بودند. بیشترین تغییرات در روزهای 14، 21 و بخصوص 30 بعد از عمل مشاهده شد که بطور معنی داری در گروه عسل بهتر از دارونما بود. دو متغیر تورم محل و رنگ اسکار از روز هفتم تا سی ام بطور معنی داری در گروه عسل بهتر بود. علیرغم موارد فوق، متغیر سایز اسکار در روز سی ام در گروه عسل بدتر از گروه دارونما بود که سوگرایی اندازه گیری بنظر می رسد