مقایسه نتایج درمانی شکستگی های خارج مفصلی دیستال رادیوس با دو روش پین پلاستر و پرکوتانئوس پین در افراد بالای شصت سال

Abstract

Introduction: Distal radius fractures are the most common fractures of upper limbs in adults and their treatment is hard in older patients. There are different therapeutic methods. In this study we aim to compare the therapeutic outcome of distal radius extra-articular fractures treated with pin-in plaster and percutaneous pinning. Methods: In this randomized clinical trial, 60 patients including 40 female and 20 male between 60-85 years old with distal radius extra-articular fractures in two groups of pin-in plaster (n=30) and percutaneous pinning (n=30) were evaluated for treatment outcome, radiographic changes, functional outcome and pain control during 6 month after surgery. Results: pin-in plaster group compared to percutaneous pinning had significantly better radiologic findings at the end of 6 month. Excellent functional results after 6 weeks were observed in 30% and 23.3% of pin-in plaster and percutaneous pinning groups, respectively (p=0.84), six months after surgery, excellent function outcome were significantly higher in pin-in plaster group (83.3% vs. 50%, p=0.006). Being painless has no significant difference between groups after 6 weeks (43.3% vs. 56.7%, p=0.54), however was significantly higher in pin-plaster group after 6 months (93.3% vs. 50%, p=0.002)., مقدمه: شکستگی های دیستال رادیوس شایعترین شکستگی های اندام فوقانی بالغین می باشند که درمان آن ها در بیماران مسن دشوارتر می باشد. روش های درمانی متفاوتی وجود دارند. در این مطالعه قصد داریم به مقایسه نتایج درمانی شکستگی های خارج مفصلی دیستال رادیوس با دو روش پین پلاستر و پرکتانئوس پین در بیماران مسن بپردازیم. روش کار: در این مطالعه، 60 بیمار مسن شامل 40 مؤنث و 20 مذکر در محدوده سنی 85-60 سال با شکستگی خارج مفصلی دیستال رادیوس در دو گروه درمانی پین-پلاستر (30=n) و پرکوتانئوس پین (30=n) از نظر پیامد درمان، تغییرات رادیوگرافیک، نتایج عملکردی و کنترل درد طی 6 ماه بعد عمل مورد بررسی قرار گرفتند.نتایج: گروه پین پلاستر نسبت به گروه پرکوتانئوس پین بطور بارزی یافته های رادیولوژیک بهتری در پایان 6 ماه داشتند. نتایج عملکردی عالی 6 هفته بعد عمل به ترتیب در 30% و 3/23% از گروه پین پلاستر و پرکوتانئوس پین مشاهده گردید (84/0=p)، 6 ماه بعد عمل نتایج عالی عملکردی بطور بارزی در گروه پین پلاستر بیشتر بود (3/83% در برابر 50%، 006/0=p). نبود درد تفاوت بارزی بین دو گروه 6 هفته بعد درمان نداشت (3/43% در برابر 7/56%، 54/0=p)، ولی بطور بارزی 6 ماه بعد عمل در گروه پین پلاستر بیشتر بود (3/93% در برابر 50%، 002/0=p).