مقایسه اثر بتامتازون موضعی در برابر تاکرولیموس 1/0% موضعی در درمان ویتیلیگو
Abstract
The role of tacrolimus in is shown in repigmentation in vitiligo. In this study we aim to compare the efficacy of topical betamethasone with topical tacrolimus 0.1% in treatment of vitiligo. In this randomized clinical trial, 60 patients with vitiligo (23 male and 37 female with mean age of 30.7716.12 years) were randomly assigned to two groups. In first group, topical tacrolimus 0.1% and in second group topical betamethasone was used. Patients were visited every month in first 6 months and every two months in the last six months. At the end of the study, repigmentation rate, side effects and patients satisfaction from each treatment were recorded. In tacrolimus group, repigmentation rate was 1-24% in 16.7%, 25-49% in 46.7%, 50-74% in 20% and 75-99% in 10%. In betamethasone group, these results were 33.3%, 13.3%, 10% and 3.3%, respectively. Degrees of repigmentation was significantly higher in tacrolimus group compared to betamethasone group (p<0.001). Side effects including erythema were observed in 3 cases (10%) in tacrolimus group and 0 cases in betamethasone group and the difference was not significant (p=0.23). Dermatitis and burning were not seen in any cases. Patients in betamethasone group were significantly more unsatisfied (56.7% vs. 20%, p=0.001).,
هدف از این مطالعه، مقایسه اثر بتامازون موضعی در برابر تاکرولیموس 1/0% موضعی در درمان ویتیلیگو می باشد.در این کار آزمایی بالینی تصادفی شده، 60 بیمار مبتلا به ویتلیگو (23 مذکر و 37 مؤنث با میانگین سنی 12/1677/30 سال) به دو گروه تقسیم شدند. در گروه اول کرم تاکرولیموس 1/0% موضعی مورد استفاده قرار گرفته و در گروه دوم از کرم بتامتازون موضعی استفاده شد. بیماران طی یک سال در 6 ماه اول (هر یکماه کنترل) و در 6 ماه دوم (هر دو ماه کنترل) شدند. در پایان مطالعه میزان رپیگمانتاسیون، عوارض جانبی و میزان رضایت بیماران از درمان در هر روش ثبت گردید. در گروه تاکرولیموس میزان رپیگمانتاسیون 24-1% در 7/16%، 49-25% در 7/46%، 74-50% در 20% و 99-75% در 10% وجود داشت. این مقادیر در گروه بتامتازون به ترتیب 3/33%، 3/13%، 10% و 3/3% بود. درجاتی از رپیگمانتاسیون در گروه تاکرولیموس در مقایسه با گروه بتامتازون بطور بارزی بیشتر بود (001/0p<). عوارض جانبی شامل اریتم در 3 مورد (10%) بیماران گروه تارکرولیموس مشاهده گردید، در حالیکه در گروه بتامتازون در هیچ موردی رؤیت نشد. تفاوت موجود از نظر آماری معنی دار نبود (23/0=p). درماتیت و سوزش در هیچ موردی وجود نداشت. بیماران گروه بتامتازون به میزان بیشتری از نتایج درمان ناراضی بودند (7/56% در برابر 20%، 001/0=p).