اثر افزودن اندانسترون به ترکیب متوکلوپرامید-فنیل افرین در پیشگیری از تهوع و استفراغ طی بی حسی نخاعی برای سزارین

Abstract

The present study evaluated the therapeutic and preventive properties of Ondansetrone and Metoclopramide in combination with prophylactic Phenylephrine infusion on the occurrence and severity of intraoperative nausea and vomiting during and after elective cesarean section under spinal anesthesia. In a randomized, double blind and placebo-controlled clinical trial, 110 ASA class I and II parturient, aged 20-30 years, underwent spinal anesthesia for cesarean section were randomly allocated to one of two groups receiving Metoclopramide (10 mg IV before spinal anesthesia, n=55), Metoclopramide and Ondansetroneon (Metoclopramide 10 mg bolus before spinal anesthesia and Ondansetrone 4.0 mg after umbilical cord clamping, n=55). Immediately after spinal anesthesia, prophylactic Phenylephrine infusion initiated in both groups. Bupivacaine 0.5% (10 mg) and Fentanyl 10 إg were used for spinal block. Patients hemodynamic were monitored at 3 minutes intervals. Intra and post-delivery emetic episodes, severity of emesis, vasopressor (phenylephrine) consumption and any complication were recorded. There was not any significant difference in demographic data (p>0/05).the incidence and severity of nausea and vomiting were significantly lower in Metoclopramide and Ondansetrone group than Metoclopramide group (p=0.033 and p=0.03 respectively).regarding to phenylephrine infusion in both groups, there were no significant difference in blood pressure, heart rate and phenylephrine consumption between two group. Also the incidence of other complications like shivering and pruritis were similar in both groups., هدف از این مطالعه بررسی تاثیر ترکیب دارویی متوکلوپرامید و اندانسترون همراه با مصرف پروفیلاکتیک فنیل افرین بر روی بروز و شدت تهوع استفراغ در بیماران تحت سزارین با بی حسی نخاعی است.تعداد 110 زن حامله درسنین بین 20-30 سال و با کلاس فیزیکیI یا II ،کاندیدای سزارین تحت بی حسی نخاعی، در یک کارآزمایی بالینی دو سو کور و پلاسبو-کنترل بطور تصادفی به دو گروه 55 نفری تقسیم شدند. گروه اول(55 نفر) داروی متوکلوپرامید (10 میلی گرم قبل از انجام بی حسی) و گروه دوم(55 نفر) متوکلوپرامید (10 میلی گرم قبل از انجام بی حسی) به همراه اندانسترون(4 میلی گرم بعد از بستن بند ناف)را دریافت کردند.بلافاصله بعد از بی حسی نخاعی،انفوزیون فنیل افرین در هر دو گروه شروع گردید.بوپیواکائین 5/0% (10 میلی گرم)به همراه10 میکرو گرم فنتانیل جهت بی حسی مورد استفاده قرار گرفت.وضعیت همودینامیک بیماران در فواصل 3 دقیقه ای کنترل میشد.وجود تهوع-استفراغ حین و بعد از عمل شدت آن،مصرف وازوپرسور(فنیل افرین)و هر نوع عارضه احتمالی کنترل و ثبت گردید.بیماران دو گروه از نظر یافته های دموگرافیک تفاوتی با هم نداشتند )5 0/0(P> . میزان بروز و شدت تهوع-استفراغ بطور قابل ملاحظه ای در گروه دریافت کننده متوکلوپرامید و اوندانسترون کمتر از گروه متوکلوپرامید بود) به ترتیب03 /0P= و33 0/0(P= .با توجه به مصرف فنیل افرین در هر دو گروه،تفاوت معنی داری در فشار خون،ضربان قلب و مصرف فنیل افرین وجود نداشت.همچنین دو گروه از نظر بروز سایر عوارض مثل لرز و خارش مشابه بودند .