اثر گرلین بر بیان ژنی 210 miRNAو 424 miRNAو VEGF mRNAو HIF mRNAدر بافت ریه رتهای نر در شرایط هیپوکسی مزمن

Abstract

Introduction: Hypoxia is the special condition for the living and can trigger signaling pathways in order to comply with the new conditions. Among the factors that can be changed in this adaptation are miRNAs and mRNAs. According to the influence of different hormones on signaling pathways of hypoxia, in this study the effect of ghrelin on miRNA424, 210 expression and subsequent expression of HIF-1 and VEGF mRNA in hypoxic condition were investigated in the lung tissue. Material and Method: Twenty four male wistar rats were divided randomly into 4 groups: control (C), ghrelin (Gh), hypoxia (H), and hypoxic animals that received ghrelin (H+Gh). H and H+Gh groups were kept under hypoxic condition and the animals in C and Gh groups were kept in the normal atmosphere for 2 weeks. Animals in Gh and H+Gh groups treated with ghrelin (150 g/kg/day, IP) for 14 days. After two weeks, the lung tissue angiogenesis and expression of miRNA210, 424, HIF and VEGF mRNA were examined. Result: Hypoxia reduces the weight of the animals significantly (p <0.001) and ghrelin could prevent weight loss. Hypoxia caused a significant increase in the expression of HIF-1 and VEGF mRNA, and miRNA 424, 210 in lung tissue and ghrelin decreased these variables in this condition significantly (p<0.01). The histologic studies showed hypoxia increased angiogenesis in lung tissue (p<0.001) and ghrelin decreased it in this condition significantly (P <0.05)., مقدمه: هیپوکسی یک وضعیت خاصبرای زندگی به شمار رفته و می تواند آغازگر مسیرهای سیگنالینگی در جهت تطابق با شرایط جدید باشد. از جمله عواملی که در این تطابق دستخوش تغییر می شوند miRNAsو mRNAs می باشند.با توجه به تاثیر برخی هورمونها در مسیرهای سیگنالینگ اثر گذاری هیپوکسی، در این مطالعه اثر گرلین بر بیان miRNA424,210 و به دنبال آن بیان mRNAHIF-1, VEGF در شرایط هیپوکسی در ریه مورد بررسی قرار گرفت. مواد وروش کار: تعداد 24 رتنر از نژاد ویستار بطور تصادفی در چهار گروه کنترل(C)،گرلین(Gh)، هیپوکسی (H) و هیپوکسی همراه با گرلین(H+Gh) تقسیم شدند. گروه های H و H+G به مدت 2 هفته در شرایط هیپوکسی و حیوانات گروههای C و Gh در هوای محیط نگهداری شدند. در این مدت گروههای Gh وH+Gh، 150إg/kg/day(IP) گرلین دریافت کردند. بعد از دو هفته، بافت ریه از نظر میزان آنژیوژنز و بیانmiRNA 210,424 و mRNAHIFوVEGF مورد بررسی قرار گرفت.نتایج: هیپوکسی موجب کاهش معنی دار وزن حیوانات شد(p<0.001) و گرلین توانست از این کاهش وزن جلوگیری کند. هیپوکسی موجب افزایش معنی دار بیان mRNAHIF-1، VEGF، miRNA424,210 در بافت ریه شد و گرلین در این شرایط موجب کاهش معنی دار این متغییر ها گردید((p<0.01. نتایج بافت شناسی نشان داد هیپوکسی در بافت ریه آنژیوژنز را افزایش داده ((p<0.001و گرلین در این شرایط موجب افت معنی دار آن می شود(.(p<0.05