تاثیر کلسی تونین در درمان کپسولیت چسبنده شانه

Abstract

The presents study aims at evaluating effects of calcitonin in treating shoulder adhesive capsulitis. This double-blind randomized clinical trial study was conducted on 64 patients suffering from shoulder adhesive capsulitis. The understudy patients were divided into two groups. The case and control groups were given intranasal calcitonin spray and placebo spray, respectively. The patients were evaluated before and after treatment considering severity of shoulder pain, motion range of shoulder, and ability in performing routine occupational and recreational activities. There was not any significant difference between the groups considering age and gender. Data analysis demonstrated that rate of shoulder pain mitigation, motion range improvement, and increasing of the patients capability in their activities in the group treated with calcitonin was significantly more than that of the placebo group. Summing the mentioned rates in the calcitonin group, it was made clear that 22 (68%) and 10 (32%) patients experienced improvement and non-improvement in their shoulder function. This is while improvement and non-improvement of shoulder function are seen in 9 (28%) and 23 (72%) of patients of the placebo group., هدف این مطالعه بررسی اثر کلسیصتونین در درمان کپسولیت چسبنده شانه است. این تحقیق یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی دو سو کور است که به روش آینده نگر روی 64 بیمار مبتلا به کپسولیت چسبنده شانه در کلینیک شانه مرکز آموزشی و درمانی شهدا تبریز انجام شده است. بیماران مورد مطالعه به دو گروه تقسیم شده و به گروه مداخله اسپری کلسیصتونین اینترانازال و به گروه کنترل اسپری پلاسبو داده شد. بیماران قبل و بعد از درمان براساس شدت درد شانه، دامنه حرکتی شانه و میزان توانایی در انجام فعالیتهای روزانه، شغلی و تفریحی مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده های حاصل از مطالعه با استفاده از آزمون های آماری و نرم افزار SPSS17/win مورد آنالیز قرار گرفت وصدر تمام مراحل مطالعه مقدار P کمتر از 05/0 معنی دار بود. از نظر سن(P = 0.7) وجنس(P = 1) تفاوت قابل ملاحظه ای درصدو گروه وجود نداشت. بعد از آنالیز داده ها مشخص شد میزان کاهش درد شانه ( مقدار p کمتر از 001/0) بهبود دامنه حرکتی شانه ( مقدار p کمتر از 02/0) و افزایش توانایی بیماران در انجام فعالیتهایشان ( مقدار p کمتر از 02/0) به طور معنی داری در گروه تحت درمان با کلسیصتونین بیشتر از گروه تحت درمان با پلاسبو می باشد. همچنین با جمع بندی میزانهای فوق در گروه تحت درمان با کلسیصتونین 22 بیمار (68%) بهبودی و 10 بیمار (32%) عدم بهبود در عملکرد شانه را داشتند درحالیکه در گروه تحت درمان با پلاسبو 9 بیمار (28%) بهبودی و 23 بیمار (72%) عدم بهبود را نشان دادند.