بررسی نسبت سرمی Osteoprotegrin / sRANKL با شدت آسیب در بیماران ترومای مغزی

Abstract

The aim of this study was to evaluate the Osteoprotegrin / sRANKL in patients with severe traumatic brain injury. In a case-control study that performed in the Department of Neurosurgery, Tabriz University of Medical Sciences on patients with head trauma, and the Osteoprotegrin / sRANKL level evaluated with intensity of trauma in patients with brain injury. In this study, we studied 84 patients with head trauma and 40 patients without head trauma as in the control group. Mean age of patients in case group was 39.13 5.77 years and the mean age of patients in the control group was 38.15 5.77 years. Significant different was not found between mean of age of patients in tow sex (P=0.377). Mean of RANKL levels in the case group 146.92 52.23 and mean RANKL levels in the control group was 98.63 29.85. Mean of RANKL levels in the case group was significantly higher than mean of RANKL levels in the control group (P<0.001). Mean of Osteoprotegrin levels of case group was 199.81 63.96 and in the control group was 152.46 41.80. Mean of Osteoprotegrin levels in the case group was significantly higher than mean of Osteoprotegrin levels in the control group (P<0.001)., هدف از این مطالعه بررسی نسبت Osteoprotegerin/Srankl با شدت آسیب در بیماران ترومای مغزی بود.در یک مطالعه مورد شاهدی که در دپارتمان نوروسرجری دانشگاه علوم پزشکی تبریز بر روی بیماران ترومایی انجام دادیم، نسبت Osteoprotegerin/Srankl با شدت آسیب در بیماران ترومای مغزی مورد بررسی قرار دادیم.در این مطالعه با بررسی 84 بیمار تروما و 40 بیمار در کروه کنترل مورد بررسی قرار دادیم . میانگین سنی بیماران گروه مورد 74/5 13/39 سال و میانگین سنی بیماران گروه کنترل 77/5 15/38 سال بود. تفاوت معنی داری بین میانگین سنی بیماران در بین دو جنس وجود نداشت (377/0=P). میانگین سطح RankL در بیماران گروه مورد 23/52 92/146 و میانگین سطح RankL در بیماران گروه کنترل 85/29 63/98 بود. میانگین سطح RankL در بیماران گروه مورد بصورت معنی داری بیشتر از میانگین سطح RankL در بیماران گروه کنترل بود (001/0P<). میانگین سطح OPG در بیماران گروه مورد 96/63 81/199 و میانگین سطح OPG در بیماران گروه کنترل 80/41 46/152 بود. میانگین سطح OPG در بیماران گروه مورد بصورت معنی داری بیشتر از میانگین سطح OPG در بیماران گروه کنترل بود (001/0P<).