مطالعه اثر درمانی پردنیزولون + ایموران و پردنیزولون+داپسون در بیماری پمفیگوس ولگاریس

Abstract

Pemphigus vulgaris (PV) is a rare, potentially fatal autoimmune mucocutaneous blistering disease. prednisolone with immunosuppressive drug( azathioprine ,cyclophosphamide) is standard treatment for pemphigus vulgaris. Dapson can control inflammation in most patients and in other patients can be regression of disease. On this way, this thesis was done to evaluation of therapeutic effect of prednisolone + dapson with prednisolone+imurane in pemphigus vulgaris treatment .&wich metod is effective. This pilot study of included 30 patients have inculosion craiteria & dont have exclusion craiteria with registered PVfrom2011/12/22 attending the dermatology clinicat the sina Hospital&sheikhorays clinic . the patients after complete questionnaire divided in 2 group A&B . group A receive prednisolone +imurane &group B receive prednisolone + dapson. By persistant Follow up with lab test& history the remission & side effect is evaluated. The data Statistical analysis was performed using the chi-squared test for differences in proportion and therepeated measure,t-test for differences & analysed whit spss15 software. In this study the overall rate of remission in the group receiving prednisolone+dapsone more than the group of recipients Emurane + prednisolone. In the group receiving dapsone at the end of 11 months follow-up, 10 patients were completely cured and no lesions . 13 patients with oral lesions in 10 patients (76/9%) achieved complete remission. The 12 patients with scalp lesions in10 patients (83/3%) complete remission The patients with skin lesions at the end of 11 months, all patients had no skin lesions In the group receiving Emurane at the end of 11-month follow-up, 5 patients were completely cured without injury. From 15 patients with oral lesions in 8 patients (53/3%) complete remission. 9 patients with lesions of the scalp in 8 patients (88/8%) complete remision . And from 11 patients with skin lesions in 9 patients (81/1%), were no lesions. Evaluation of side effects no significant difference was found between the two groups., هدف از این مطالعه، بررسی مطالعه اثر درمانی پردنیزولون + ایموران و پردنیزولون+داپسون در بیماری پمفیگوس ولگاریس می باشد. در این مطالعه که از نوع کارازمایی بالینی است 30 بیمار مبتلا به پمفیگوس ولگاریس که از تاریخ 1/10/1390 که به درمانگاه پوست بیمارستان سینا و کلنیک شیخ الرییس مراجعه کرده اند و دارای معیارهای ورود به مطالعه بودند و معیارهای خروج را نداشتند پس از تکمیل فرم رضایت نامه انتخاب وبه صورت تصادفی به 2 گروه A و B تقسیم شدند. گروه A درمان را به صورت گرفتن پردنیزولون + ایموران و گروه B درمان را به صورت پردنیزولون + داپسون دریافت کردندو با پیگیری های مستمر از طریق شرح حال و آزمایشات که شامل بهبودی و عوارض احتمالی بوده اطلاعات جمع آوری گردیده و سپس با استفاده از نرم افزار spss.15 آزمون طرح اندازه گیری های مکرر و آزمون مک نمار یا آزمون رابطه مجذور کای مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. به طور کلی در این تحقیق میزان بهبودی ضایعات در گروه دریافت کننده داپسون+پردنیزولون بیشتر از گروه دریافت کننده ایموران+پردنیزولون بوده است.در گروه دریافت کننده داپسون در پایان 11 ماه پیگیری 10 بیمار به طور کامل درمان و بدون ضایعه بودند از 13 بیمار دارای ضایعات دهانی 10 بیمار(9/76%) به بهبودی کامل دست یافتند. .از 12 بیمار دارای ضایعات اسکالپ 10 بیمار(3/83%)بهبودی کامل و از 11 بیمار دارای ضایعات پوستی تمام بیماران در پایان 11ماه بدون ضایعه پوستی بودند. در گروه دریافت کننده ایموران در پایان 11 ماه پیگیری 5 بیمار به طور کامل درمان و بدون ضایعه بودند. واز 15 بیمار دارای ضایعات دهانی8 بیمار(3/53%) بهبودی کامل دست یافتند.از 9بیمار دارای ضایعات اسکالپ 8 بیمار (8/88%)بهبودی کامل داشتند.و از 11 بیمار دارای ضایعات پوستی 9 بیمار(8/81%)در پایان 11 ماه پیگیری بدون ضایعه بودند.در بررسی عوارض درمان تفاوت معناداری بین دو گروه به دست نیامد.