ارزیابی تاثیر لیزر درمانی کم توان بر روی درد بعد از عمل در بیماران جراحی شده هرنی دیسکال کمری

Abstract

The aim of this study is the assessment of the effectiveness of low level laser therapy on the post-operative pain and surgical wound healing in the patient with lumbar disk herniation. In an interventional clinical trial, we studied 60 patients attending to Tabriz Imam Reza hospital in a 9 months period in year 2012, after achieving inclusion criteria, the first group of 30 patients received just normal treatments after the surgery like oral and intravenous analgesic. The second group underwent low level laser therapy beside the normal treatments. The pain level of patients was assessed using Visual Analogue Scale in different times and the data was analyzed in two groups using SPSS statistical software and proper analytic tests. 60 patients were studied in this study, the overall mean of patients was 41.28 8.9 years, 56.7% of patients were male and 43.3% was female. There was no significant difference in age, gender, weight, height and body mass index between two groups (P=0.613, P=0.251, P=0.514, P=0.493, P=0.841 respectively). Discal herniation was at most between L4 and L5, the pain score assessed by visual analogue scale in hours 3,6,12,18,24,36,48 in intervention group which was treated with low level laser was significantly lower than control group(P<0.001). The cumulative dose of used Morphine was significantly lower in intervention group comparing to control group (P=0.035).The difference in WBC, ESR and CRP inflammatory markers was not analytically different between case and control group (P=0.379, P=0.216 and P=0.438 respectively)., در این مطالعه با توجه به افزایش روز افزون تعداد جراحی های هرنی دیسکال تاثیر لیزر کم توان بر درد بعد از عمل و میزان بهبود زخم جراحی در بیماران جراحی شده هرنی دیسکال کمری مورد بررسی قرار گرفته است.در یک مطالعه کارآزمایی بالینی مداخله ای، تعداد 60 بیمار مراجعه کننده به مرکز آموزشی درمانی امام رضا تبریز در طی 9 ماه مدت مطالعه از ابتدای سال 1391 پس از به دست آوردن معیار های ورود وارد مطالعه شدند، گروه اول که شامل 30 نفر میباشد بعد از عمل صرفا درمانهای معمول را دریافت کردند از جمله مسکن های وریدی و خوراکی.گروه دوم علاوه بر دریافت درمانهای معمول گروه اول تحت درمان با لیزر کم توان نیز قرار گرفتند، میزان درد بیماران بر اساس Visual Analogue Scaleدر زمان های مختلف ارزیابی و اطلاعات به دست آمده در دو گروه با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و ازمون های آماری مناسب مورد مقایسه قرار گرفتند.در این مطالعه 60 بیمار مورد بررسی قرار گرفتند،میانگین کلی سنی بیماران مورد بررسی 9/828/41 سال بوده است،7/56 % از بیماران مذکر و 3/43 % مونث بوده اند. سن، جنس،وزن، قد و شاخص توده بدنی بین دو گروه تفاوت معنی داری نداشته است(به ترتیب 613/0=P،251/0= P، 514/0=P، 493/0=P، 841/0=P).میزان هرنی دیسکال در محل دیسک بین L4و L5بیشترین میزان بوده است.میزان درد ارزیابی شده بر اساس شاخص VAS در ساعت های 48،36،24،18،12،6،3 در گروه مداخله که تحت درمان با لیزر کم توان نیز قرار گرفته بودند به طور معنی داری کمتر از گروه کنترل بود(001/0P<) ،میزان دوز تجمعی مورفین مصرف شده در گروه مداخله به طور معنی داری از گروه کنترل کمتر بوده است(035/0=P).تفاوت در شاخص های التهابی WBC، ESR و CRP بین دو گروه کنترل و مداخله از نظر اماری معنی دار نبوده است(به ترتیب379/0= P،216/0=P، 438/0=P).