افزایش بهره پرتو درمانی سلولهای سرطانی پستانT47D,SKBR3)) به روش درمان ترکیبی با نانو ذرات حاوی داروهای شیمی درمانی2DG/DOX))

Abstract

Introduction: Since breast cancer is the major cause of death among women worldwide and also several limitation exist in common therapeutic modalities, new approach need to boost oncology outcome for this type of cancer. Nowadays nanoparticles promising a new method to enhance chemotherapy and radiotherapy efficiency. Material and method: Mesoporous HA coated Fe3O4 nanoparticles were used to conjugated with two chemodrug namely 0.001 mM doxorubicin and 0.5 mM 2-Deoxy-D-Glucose. MTT assay was used to evaluating toxicity of the treatment and also ELISA cell death detection PLUS was employed to differentiate the percentages of apoptosis/necrosis. SKBR3 and T47D breast cancer cell lines spot as entry of this study and 0, 1 and 2 Gy doses of 60Co gamma rays were used to irradiating of the control and treatment groups. Result: Chemodrugs successfully loaded on the nanoparticle and loading and releasing efficiencies of the drugs were calculated. In our treatment we found a considerable decrease in cell viability in T47D and SKBR3 breast cancer cell lines, to 32.7% and 37.6% for radio-nano-chemotherapy treatment (1Gy) and also to 41% and 46.4% for the radio-nano-chemotherapy treatment (2Gy), respectively in compared to the radiation alone (p<0.05). On the other word, The related percentages of the decreases in compared with the control were 47%, 53.9%, 60.9% and 68%, respectively(p<0.05)., مقدمه: از آنجاییکه سرطان پستان از جمله علتهای مهم مرگ و میر در بین زنان جهان است و همچنین وجود محدودیتهای مختلف در بین روشهای درمانی حاضر، روشهای جدید درمانی برای بهبود و تکمیل درمان این نوع از سرطان لازم میباشد. امروزه نانوذرات روش جدید و امیدبخشی در بالا بردن نرخ درمانی روشهای شیمیدرمانی و رادیوتراپی به شمار میرود.مواد و روشکار: نانوذرات مزومتخلخل هیدروکسی آپاتایت حاوی آهن جهت اتصال به دو داروی شیمیدرمانی دو-دئواکسی-دی-گلوکز (5/0 میلی مولار) و دکسوروبیسین (001/0 میلیمولار) درنظر گرفته شد. آزمون MTT جهت بررسی میزان سمیت و همچنین آزمون ELISA cell death detection PLUS برای تمایز درصدهای آپوپتوز/نکروز سلولی در این تحقیق بکار گرفته شدند. دو رده سلولی سرطان پستان، SkBr3 و T47D به عنوان ورودی این تحقیق در نظر گرفته شد و از پرتو گامای کبالت 60 با دوزهای صفر، یک و دو گری جهت پرتودهی به گروههای کنترل و آزمون استفاده شد. نتایج: داروهای شیمیدرمانی با موفقیت بر روی نانوذرات لود شد و میزان لودینگ و رهایش دو دارو مورد محاسبه قرار گرفت. در گروههای آزمون کاهش قابل ملاحظهای در میزان قابلیت زیستپذیری سلولی در دو رده سلولی سرطان پستان بدست آمد که به ترتیب برای ردههای سلولی T47D و SkBr3 برابر %7/32 و %6/37 در گروه پرتو-نانو-دارو (با دز یک گری)، %41 و %4/36 در گروه پرتو-نانو-دارو (با دز دو گری) در مقایسه با گروه فقط بود(p<0.05). بعبارت دیگر، کاهش درصدهای فوق در مقایسه با گروه کنترل به ترتیب برابر %47 و %9/53 در گروه پرتو-نانو-دارو (با دز یک گری)، %9/60 و %58 در گروه پرتو-نانو-دارو (با دز دو گری) شدهبود(p<0.05