تاثیر انسولین گلارژین در روند بهبودی بیماران مبتلا به کتواسیدوز دیابتیک

Abstract

This study was aimed to investigate the effect of insulin Glargine on recovery of patients with DKA. Methods: A randomized clinical trial (RCT) conducted on 40 patients(twenty patients in each group) with DKA admitted in the Department of Endocrinology and Metabolism of Imam Reza Hospital related to Tabriz University of Medical Sciences. Both groups received standard treatment regimen for DKA. In addition, the experimental group was given 0.4 U/kg of insulin glargine within three hours of initiation of IV insulin infusion. After recovery from DKA and discontinuation of regular insulin infusion, both groups received regular insulin subcutaneously 6-12 units every 6 hours. Results: The mean duration of acidosis correction time and recovery from DKA was 13.776.10 hours in the case group and 16.916.49 hours in control group (p=0.123). The mean dosage of regular insulin until recovery from DKA was 84.845.6 units in the case group and 116.591.6 units in control group (p=0.17). Hypokalemia occurred in 3 patients in case group and 4 patients in control group (p=1). Seven episodes of hypoglycemia was seen in 5 patients in cases group, in comparison with 4 episodes in 4 patients in control group (p=1). In 35% of samples in case group and 51% in controls, the blood sugar (BS) was more than 180 mg/dl for 24 hours after discontinuation of the insulin infusion (p=0.046). The mean duration of hospitalization was 5.11.88 days in case and 5.92.19 days in control group (p=0.225)., کتواسیدوز دیابتی( DKA) یکی از موارد اورژانس ناشی از عوارض حاد هیپرگلیسمی است که با هر دو نوع دیابت تیپ 1و2،عمدتا تیپ1، دیده می شود.اساس درمان آن تزریق انسولین سریع الاثر رگولار می باشد. مطالعات محدودی نشان می دهند که علاوه کردن انسولین طولانی اثر گلارژین به رژیم استاندارد DKA،زمان خروج از DKA را کاهش می دهد ونیز از هیپر گلیسمی برگشتی بعد از قطع انفوزیون جلوگیری می کند،لذا هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر انسولین گلارژین در روند بهبودی بیماران مبتلا به کتواسیدوز دیابتی بود. مواد و روشها:در یک کارآزمایی بالینی تصادفی که در بخش غدد و متابولیسم بیمارستان امام رضا (ع) وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تبریز بر روی 40 بیمار مبتلا به DKA انجام شد، 20 بیمار رژیم استاندارد درمان DKAرا دریافت کردند و برای 20 بیمار در کنار رژیم استاندارد DKA انسولین طولانی اثر گلارژین به صورت زیر جلدی و به مقدار 4/0 واحد به ازای هر کیلوگرم وزن بدن تا سه ساعت بعد از شروع انفوزیون انسولین رگولار ، تزریق شد.بعد از خروج از DKA و قطع انفوزین انسولین رگولار، هر دو گروه تا 24 ساعت انسولین رگولار زیر جلدی 12-6واحد هر 6 ساعت، دریافت کردند.نتایج:میانگین مدت زمان اصلاح اسیدوز و خروج بیمار از DKA در بیماران گروه مورد 10/6 77/13 ساعت بودودر بیماران گروه شاهد 49/6 91/16 ساعت (123/0=P). متوسط مقدار انسولین رگولار دریافتی تا زمان خروج از DKA در گروه مورد 6/45 8/84 واحدبودودر گروه کنترل6/91 5/116 واحد (17/0=P). 3 نفر از گروه شاهد و 4 نفر از گروه مورد حین درمان دچار هیپوکالمی شدند (1= P). در گروه مورد 7 حمله هیپوگلیسمی در پنج نفر دیده شد و در گروه شاهد 4 حمله در 4 نفر (1= P). در گروه مورد 35% و در گروه شاهد 51% قند خونها تا 24 ساعت بعد از قطع انفوزین انسولین بالای 180 بودند. (046/0=P). میانگین مدت زمان بستری در گروه مورد 88/1 1/5 روز و در بیماران گروه کنترل 19/2 9/5 روز بود. (225/0=P).