تغییرات بالینی و شکل قرنیه پس از جایگذاری حلقه داخل استرومای قرنیه نوع Keraring در بیماران با قوز قرنیه

Abstract

KERATOCONUS is a progressive ,non inflammatory,bilateral ,ecstatic disease of the cornea that characterized by corneal steepening which progress to irregular conical shape, with subsequent irregular astigmatism and decreased visual acuity.In early stages of disease, spectacles or RGP lenses are the main treatment. In advanced stages, when these treatment options fail to correct visual acuity, surgical procedures such as penetrating keratoplasty (PK) or lamellar keratoplasty are required. ICRS firs were developed for correction of low myopia but later studies showed that this rings are effective for correction of myopia and irregular astigmatism secondary to keratoconus . METHODS: Keraring segments were placed in 30 eyes of 21 keratoconus patients. The mean follow-up time was6.2 0.6 [SD] months (range 6 to 7.5months). All patients underwent a complete ocular examination and corneal topography which obtained from Pentacam (Oculus Pentacamض‍, USA). Improvement in uncorrected visual acuity (UCVA), best spectacle corrected visual acuity,refraction and topographic changes including keratometry, maximum anterior and posterior elevation,central corneal thickness and thinnest point thickness and location were analyzed. RESULTS: No intraoperative or postoperative complications occurred in any of patients.ICRS implantation significantly improved UCVA(P=0.005) and BSCVA(P=0.000) .Mean Spherical equivalent significantly reduced from -6.663.52 to -4.423.20(p=0.000). A clinically significant reduction in mean keratometry(p=0.000),Max Ant Elevation(P=0.024) and Max Post Elevation(P=0.002) were seen.No clinically significant changes in central corneal thickness,thinnest point thickness and thinnest point location were observed., کراتوکونوس (Keratoconus) یک بیماری غیر التهابی با نازک شدگی پیشرونده قرنیه است. شروع بیماری معمولا در سنین بلوغ است که قرنیه شروع به نازک شدگی و برآمدگی کرده و باعث ایجاد یک آستیگماتیسم نامنظم می شود. بیماری پیشرونده بوده و دید بیمار ممکن است به شدت مختل شود. تا به امروز متداول ترین گزینه های درمانی برای بیماران با اکتازی قرنیه محدود به استفاده از عینک و لنزهای تماسی و در مراحل پیشرفته پیوند قرنیه بوده است. ICRS میتواند یک روش مناسب برای اصلاح آستیگماتیسم ناشی از کراتو کونوس در بیماران با قرنیه شفاف که قادر به استفاده از لنز تماسی نیستند،باشد.مواد وروش ها:در یک مطالعه قبل و بعد (before-after)، 30 چشم از 21 بیمارمبتلا به کراتوکونوس که تحت جراحی و تعبیه keraring قرار گرفتند ، بررسی شدند. محل انجام پژوهش مرکز آموزشی درمانی چشم پزشکی نیکوکاری تبریز بوده است.اطلاعات مربوط به حدت بینایی ،عیب انکساری و تغییرات توپوگرافیک قرنیه قبل و بعد عمل تحت ارزیابی قرار گرفت.نتایج: 21 بیمار (30 چشم ) تحت جراحی قرار گرفت.میانگین سنی بیماران بررسی شده 5.9127.10 (40-19) سال بوده است . میانگین مدت پیگیری 0.616.20 ماه (7.50-6) بود. میانگین دید اصلاح نشده و اصلاح شده به ترتیب در بیماران بر اساس logMAR ، قبل عمل 0.220.81و 0.200.42 ودر پیگیری 6 ماه بعد عمل 0.290.63و0.170.20بود. میانگین عیب انکساری معادل کروی (Spherical equivalent) بر حسب دیوپتر قبل از عمل 3.526.66- ودر پیگیری 6 ماه بعد عمل 3.204.42- بود که میزان اختلاف از نظر آماری معنی دار بود. میانگین کراتومتری متوسط محاسبه شده بر اساس دستگاه پنتاکم قبل از عمل 3.9849.57 ودر پیگیری 6 ماه بعد عمل 3.3247.03 بود.میانگین تغییرات ضخامت مرکز قرنیه،ضخامت نازکترین نقطه قرنیه و میزان جابه جایی محل نازک ترین نقطه قرنیه از نظر آماری معنی دار نبود