پیش بینی میزان تنگی مجدد بعد از استنت گذاری با بکارگیری نسبت Corrected TIMT Frame Count/ Minimal Luminal Diameter

Abstract

This study was done to determine the prognostic value of the corrected TIMI frame cunts (CTFC)/minimal lumen diameter (MLD) after angioplasty. In this cross - sectional study, we chose sample population from patients whom have been admitted to Cardiology ward, Shahid Madani Hospital with a diagnosis of ACS and non-drug eluting stent was placed for them. Demographic data, cardiovascular risk factors and primary angiographic data was recorded. Patients were followed up by calling them and a visit in clinic and their clinical records were reviewed and patients who underwent angiography for recurrent angina or a positive exercise test and in-stent restenosis was diagnosed for them were compared to other patients. We defined restenosis as a stenosis equal or more than 50%. Two hundred and forty three patients were included in this study which 43 were excluded due to incomplete information. 152 (76%) were male. In hospital MACE was seen in 21 (10.5%). Mean MLD was 2.810.53 ml. Mean CTFC and CTFC/MLD were 18.853.65 and 8.894.45 in our study. There was a statistically significant relation between restenosis and diabetes, family history for cardiovascular disease, type of lesion, stenosis percentage, MLD, CTFC and CTFC/MLD. Between occurring MACE and type of lesion, stenosis percentage, MLD, CTFC and CTFC/MLD a statistically significant relation was seen. In regression analysis, independent predictive factors for restenosis were family history for cardiovascular disease, type of lesion ACC/AHA, stenosis percentage, MLD and CTFC/MLD. Sensitivity, specificity, positive and negative predictive values for this method (CTFC/MLD with a 8.77 cut point) were 77%, 64%, 48% and 87%., این مطالعه برای تعیین ارزش پیشگویی نسبت مقیاس اصلاح شده شمارش فریم TIMI (CTFC) به حداقل قطر لومن (MLD) پس از آنژیوپلاستی انجام شد. در این مطالعه تحلیلی - مقطعی گذشته‌صنگر از بین بیمارانی که در 2 سال اخیر با تشخیص ACS در بخش قلب بیمارستان شهید مدنی تبریز بستری شده و تحت تعبیه استنت غیردارویی قرار گرفته بودند، اعضای جمعیت نمونه را به صورت تصادفی انتخاب کرده و اطلاعات پایه، عوامل خطر بیماری قلبی عروقی و اطلاعات آنژیوگرافیک اولیه ثبت شدند. بیماران از طریق تماس تلفنی و سپس ویزیت در کلینیک و بازبینی پرونده درمانگاهی و بیمارستانی تحت پیگیری قرار گرفتند و افرادی که به خاطر عود آنژین صدری و یا تست ورزش مثبت تحت آنژیوگرافی قرار گرفته و تنگی مجدد داخل استنت در آنها تشخیص داده شده بود با بقیه بیماران مقایسه شدند. تنگی مجدد را وجود تنگی مساوی و یا بیشتر از 50% تعریف کردیم.تعداد 243 بیمار وارد مطالعه شدند که از این تعداد 43 بیمار بعلت اطلاعات ناقص حذف شدند. 152 بیمار (76%) مذکر بودند. MACE داخل بیمارستانی، در بیمارانی که به مدت 6 ماه پیگیری شده اند، در 21 بیمار (5/10%) دیده شد. میانگین MLD برابر 53/0 81/2 میلی متر بود. مقادیر میانگین CTFC و CTFC/MLD در بررسی ما 65/3 85/18 و 45/4 89/8 بود. بین بروز تنگی مجدد و دیابت، سابقه فامیلی بیماری قلبی عروقی، نوع ضایعه، درصد تنگی، MLD، CTFC و CTFC/MLD ارتباط معنیصدار آماری دیده شد. همچنین بین بروز MACE، نوع ضایعه، درصد تنگی، MLD، CTFC و CTFC/MLD ارتباط معنیصدار آماری دیده شد. در آنالیز رگرسیون عوامل پیشگویی کننده مستقل برای بروز تنگی مجدد شامل سابقه فامیلی بیماری قلبی عروقی ، نوع ضایعه ACC/AHA، درصد تنگی، MLD، CTFC/MLD بودند. حساسیت، اختصاصیت، ارزش پیشگویی مثبت و منفی این روش (CTFC/MLD با نقطه برش 77/8) 77%، 64%، 48% و 87% محاسبه شد.