مقایسه تسکین دردی استامینوفن وریدی، ترامادول عضلانی و شیاف دیکلوفناک در کنترل درد پس از سزارین

Abstract

هدف از این مطالعه، مقایسه تسکین دردی استامینوفن وریدی، ترامادول عضلانی و شیاف دیکلوفناک در کنترل درد پس از سزارین می باشد.در این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی 105 خانم حامله متعاقب سزارین در سه گروه مساوی مورد بررسی قرار گرفتند. به گروه اول mg100 شیاف دیکلوفناک هر 6 ساعت برای گروه دوم ترامادول عضلانی mg50 هر 8 ساعت و برای گروه سوم استامینوفن وریدی ml100/gr1 هر 6 ساعت تجویز شد. پاسخ به درمان, 2 و 6 و 24 ساعت پس از عمل با روش سنجش بصری درد ارزیابی شد.نتایج:در این مطالعه در هر 3 گروه, بالای 80% بیماران در گروه سنی 18- 35 سال قرار داشتند. سزارین تکراری با 6/48% بیشترین اندیکاسیون سزارین را تشکیل می داد. در مورد نمره بصری درد در ساعتهای 2 و 6 و 24 بعد از عمل بین سه گروه بررسی شده از نظر آماری تفاوت معنی داری وجود نداشت(087/0 =p). در گروه دیکلوفناک 26 نفر, در گروه استامینوفن 22 نفر و در گروه ترامادول 34 نفر نارکوتیک اضافی دریافت کردند که به طور معنی داری در گروه ترامادول بیشتر بود (001/0 p). همچنین تعداد کلی ناکوتیک اضافی دریافتی در گروه دیکلوفناک 34 عدد, در گروه استامینوفن 24 عدد و در گروه ترامادول 68 عدد بود که در گروه ترامادول به طور معنی داری بیشتر بود(001/0 p).در مورد پاراستامول و دیکلوفناک علیرغم پائین بودن نمرات VAS در مورد پاراستامول نسبت به دیکلوفناک در داده های خام, تفاوت آماری قابل توجهی بین این دو گروه از نظر کنترل درد بدست نیامد.