ارزیابی وضعیت تغذیه ای در بیماران مبتلا به کانسر معده قبل و بعد از شیمی درمانی

Abstract

The aim of this study is the Nutritional assessment in gastric cancer patients. In a comparative analytic study we studied 148 patients with gastric cancer who went under chemotherapy in oncology clinics Tabriz university of medical sciences from 2011 to 2012 after achieving inclusion criteria. PG-SGA questionnaire was completed for all patients before and after the chemotherapy. Albumin, Pre Albumin, Transferrin, HS-CRP was measured for all patients before and after the chemotherapy. All the data was entered to SPSS statistical software and was analyzed using proper analytic tests. The mean age of patients was 59.2212.68,77.9% of patients was male and 22.1% was female. In 47.1% of patients the involvement was in Cardia or Gastroesophageal junction, the involvement was overall in 5.8% and 47.1% of involvement was in other sites of the stomach. In 15% the stage was 2, in 35.8% the stage was 3 and in 54.1% the stage was 4. The mean PG-SGA scores for patients before the chemotherapy was 3.570.71 which was reduced to 2.760.79 after the chemotherapy. This difference was statistically meaningful(P<0.001).The mean amount of serum Albumin before and after the chemotherapy was significantly different(P=0.017).The mean levels of serum Pre Albumin, Transferrin and HS-CRP before and after the chemotherapy was not statistically different.(P=0.832,P=0.372 and P=0.466 respectively).There was a meaningful relation between PG-SGA scores and stage of the disease(P=0.038, R=0.553).There was also a meaningful correlation between serum Albumin ,pre albumin and HS-CRP with stage of the disease( P<0.001, P=0.004, P=0.003 respectively)., هدف از این مطالعه ارزیابی وضعیت تغذیه ای در بیماران مبتلا به کانسر معده قبل و بعد از کموتراپی می باشد.در یک مطالعه تحلیلی مقاییه ایی تعداد 148 بییار مبتلا به ککنسر معده کک در فاصله زمانییابتدایی1390 تا ابتدایی1391 به ککییییکهاییدانشگاه علوم پزشککیتبریی مراجعه ککده و تحت شییییدرمانییقرار گرفته اند را پس از به دست آوردن معییر هاییورود مورد بررسییقرار دادیی.پرسشنامه PG-SGA قبل و بعد از شییییدرمانیی براییتمام بییاران تککیی شد ؛ همچنیی آلبومیی، پره آلبومیی، ترانسفریی، HS-CRP قبل و بعد از شییییدرمانیی براییتمام بییاران اندازه گییییشد.اطلاعات به دست آمده پس از پایین جمع آوریی وارد نرم افزار آمارییSPSS شده و با استفاده از آزمون هاییآمارییمناسب مورد تجزیی و تحلیی آمارییقرار گرفت.میینگیی سنییبییاران مورد مطالعه 68/1222/59 سال بوده است، (9/77%) مذکک و (1/22%) مونث بوده اند، 57 مورد(5/38%) درگییییدر ککردیی و یی محل اتصال گاستروازوفاژییل بوده است، در 7 مورد (7/4%) در گییییدر کک معده بوده است و در 57 مورد(5/38%) درگییییدر سایی محل هاییمعده بوده است(محل درگییییدر بییاران در 27 مورد(3/18%) مشخص نبوده است). در 1/10%(15مورد)،stage ، 2 بوده است، در8/35%(53مورد)،stage ، 3 بوده است، در 1/54%(80 مورد)،stage ، 4 بوده است. میانگین مقادیر PG-SGA برای بیماران قبل از کموتراپی 71/057/3 بوده، که بعد از کموتراپی به 79/076/2 کاهش یافته است. این تفاوت از نظر آماری معنی دار بوده است(001/0>P). میینگیی سطح سرمییآلبومیی سرم بعد از شییییدرمانییبه طور معنییدارییککتر از سطح سرمییآلبومیی قبل از شییییدرمانییبوده است(017/0=P).میینگیی سطح سرمییپره آلبومیی، ترنسفریی و HS-CRP قبل و بعد از شییییدرمانیی تفاوت معنییدارییباهم نداشته است( به ترتیی 832/0=P، 372/0=P، 466/0=P). بیی ییفته هاییپرسشنامه PG-SGA و مرحله بییاریینیی ارتباط معنییدارییوجود داشته است(038/0=P، 553/0=R).همچنیی بیی سطح آلبومیی سرم، پره آلبومیی سرم و HS-CRP با مرحله بییارییهم ارتباط معنییدارییوجود داشته است(به ترتیی 001/0P<، 004/0=P، 003/0= P).