بررسی دوز کم سوکسامتونیوم در تسهیل جاگذاری لارنژیال ماسک با کاف نیمه پر تحت بیهوشی با پروپوفل

Abstract

The aim of this study was to assess the effects of mini dose suxamethonium (0.1mg/kg) and with a semi-inflated cuff, in facilitation of laryngeal mask airway insertion to introduce less invasive and cost effective way. Matrials and Methods: We conducted a double blinded clinical trial and 60 patients were entered the study. The patients were randomly allocated to one of the following two groups.In each group after 3 minutes of preoxygenation, the patient was underwent the induction of anesthesia with Midazolam(0.01mg/kg), Fentanyl (1 إg/kg), Propofol(2mg/kg) and after 30 seconds the study drug ,2 ml distilled water in control group and 0.1mg/kg Suxamethonium in study group ,was administered and then after about 60 seconds laryngeal mask was inserted. Insertion conditions were assessed by means of occurrence of coughing ,gagging, head and limb movement and laryngospasm during insertion and then ease of insertion was evaluated in each group. Results: Insertion conditions were excellent in suxamethonium group. The incidence of coughing, gagging, head and limb movement and laryngospasm in suxamethonium group was very low and the difference between two groups was statistically significant.( P<0.05) Ease of insertion of laryngeal mask airway was achieved in 93.3% of patients in succinylcholine group and first attempt was successful in 90 % of patients in succinylcholine group. The difference between two groups was statistically significant (p<0.05). There was a higher incidence of sore throat and myalgia in the control group(p>0.05)., هدف ما در این مطالعه، استفاده از حداقل دوز داروی شل کننده ی دپلاریزان سوکسامتونیوم و به روش کاف نیمه پر می باشد تا روشی با تهاجم کمتر و مقرون به صرفه از نظر اقتصادی در جاگذاری ماسک حنجره ای ارائه نمائیم. مواد و روش کار: در این مطالعه، که از نوع کارآزمایی بالینی دوسوکور می باشد، تعداد 60 بیمار وارد مطالعه شده و بر اساس راندم به دو گروه 30 نفری تقسیم شدند. در هر گروه بعد از پره اکسیژناسیون به مدت 3 د قیقه، بیمار تحت القای بیهوشی با میدازولام mg/kg 0.01 ، فنتانیل g/kgإ1 و پروپوفل mg/kg2 قرار گرفته و بعد از 30 ثانیه، داروی مطالعه که شامل ml2 آب مقطر در گروه کنترل و mg/kg 0.1 سوکسامتونیوم رقیق شده در حجم ml2 درگروه مطا لعه تجویز گردید و سپس جاگذاری ماسک حنجره ای انجام شده و شرایط کار گذاری ماسک حنجره ای از نظر بروز سرفه، اغ زدن، لارنگواسپاسم و حرکت سر و اندامها و سهولت کارگذاری ماسک حنجره ای در هر دو گروه ارزیابی شد.یافته ها :سوکسامتونیوم شر ایط مناسب برای جاگذار ی ماسک حنجره ای رافراهم نمود. سرفه و لار نگواسپاسم در هیچ موردی در گروه مطالعه مشاهده نشد.سرفه در 33.3%و لار نگواسپاسم در36.6% گروه کنترل رخ دادو این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود(0.05> P). اغ زدن در 76.6% بیماران گروه کنترل و 16.6% بیماران گروه مطالعه رخ داد حرکت سر و اندام هادر 70% بیماران گروه کنترل و فقط 10% بیماران گروه مطالعه رخ دادو همه این اختلافها بین دو گروه از نظر اماری معنی دار بودند. در ضمن سهولت در کارگذ ار ی ماسک حنجره ای با دوز اندک سوکسامتونیوم در 93.3% بیماران فراهم شد که در مقایسه با گروه کنتر ل، این اختلاف نیزاز نظر آماری معنی دار بود(0.05> P).در 90 درصد بیماران گروه مطالعه، موفقیت در اولین تلاش برای جاگذاری ماسک حنجره ای حاصل شد که در مقایسه با گروه کنترل معنی دار بود(0.05> P).در ضمن میزان بروز میالژی و گلو درد بعد عمل در بیماران گروه سوکسامتونیوم، کمتر از گروه کنترل بود(0.05 < P).