بررسی نقش استئارویل کوآنزیم آدساچوراز1 (SCD1) در رشدو ترکیب اسیدهای چرب کشت اولیه بافت سرطان پستان

Abstract

Stearoyl-CoA desaturase 1 (SCD1) has been introduced as a novel therapeutic target in malignancies, including breast cancer. The present study was designed to investigate the effect of stearic acid, oleic acid and pharmacologic inhibition of SCD1 on fatty acid profile in tissue explant culture of human breast cancer, and also to compare these effects with those in adjacent non-neoplastic breast tissue. Methods: Paired samples of tumor and adjacent non-cancerous tissue were isolated from twelve patients with infiltrating ductal breast cancer, explant cultured in vitro, exposed to stearic acid, oleic acid and a SCD1 inhibitor CAY10566, and investigated with respect to fatty acid composition by gas liquid chromatography (GLC). Anti-proliferative and cytotoxic effects were evaluated by sulforhodamine B (SRB) measurement. Results: SCD1 inhibitor induced a higher anti growth/proliferative (50%, P=0.001) effect on the breast cancer tissue compared to the normal-appearing breast. In the breast cancer tissue, levels of monounsaturated fatty acids (MUFA, P<0.001) and arachidonic acid (20:4n-6; P<0.001) were higher, and the level of linoleic acid (18:2n-6; P=0.02) was lower than that in the normal-appearing breast. Treatment with SCD1 inhibitor significantly increased linoleic acid in both tumor and adjacent normal tissue (P<0.05). However, the levels of MUFA and 20:4n-6, and the ratio of oleic acid (18:1n-9) to stearic acid (18:0) showed larger fold changes in the breast cancer than in normal-appearing breast (P=0.02). SCD1 inhibitor also elevated SFA (1.4-fold, P=0.001) level only in the tumor tissue explant., این مطالعه برای بررسی تاثیر داروی مهار کنندهSCD1 بر ترکیب اسیدهای چرب کشت اولیه بافت سرطان پستان درانسان طراحی شده است.مواد و روش: نمونه های یکسانی از هردو بافت کارسینوم پستان وبافت به ظاهر سالم از 12 بیمار مبتلا به کارسینوم پستان نوع IDCC جداسازی شده، بعد ازکشت explant در محیط invitro در معرض داروی مهار کننده کاملا اختصاصی SCD1 واسید اولئیک واسید استئاریک قرار گرفت و میزان ترکیب اسیدهای چرب آنها با کروماتوگرافیگازی واثر سایتوتوکسیک این داروها با سولفو رودامین (SRB) Bبررسی شد.نتایج :داروی مهار کننده SCD1 اثر سایتوتوکسیتی و آنتی پرولیفراتیوی بیشتری بر روی بافت کارسینوم پستان در مقایسه با بافت به ظاهر طبیعی داشت(50%, P=0.001). در بافت سرطان پستان، سطح اسیدهای چرب اشباع نشده (MUFA، 0.001>P) و آراشیدونیک اسید (20:4n-6; P<0.001) بالاتر بود و سطح اسید لینولئیک(18:2n-6; P=0.02) پایین تر از آن دربافت پستان با ظاهر طبیعی بود. مهارکننده SCD1 میزان اسید لینولئیک در هر دو بافت به ظاهر سالم و توموری افزایش داد(P<0.05).علاوه بر این سطح MUFA و 20:4n-6و نسبت اولئیک اسید(18:1n-9) به استئاریک اسید(18:0) تغییرات بیشتری در بافت کارسینوم پستان در مقایسه با بافت به ظاهر طبیعی نشان داد(P=0.02).مهار کننده SCD1 همچنین میزان SFA(0.001=P) را فقط در بافت توموری افزایش داد.