مقایسة تأثیر دوزهای متفاوت گرانیسترون همراه با دگزامتازون با اندانسترون بعلاوه دگزامتازون در پیشگیری از بروز تهوع و استفراغ بعد از تمپانوپلاستی

Abstract

we decided to evaluate and compare different doses of granisetron (0.1 and 0.3 mg) plus dexamethasone and routine dose of ondansetron (4mg) plus dexamethasone in prophylaxis of PONV in patients having tympanoplasty. Methods: Subjects were the patients having tympanoplasty between September 2010 and 2011 in Imam Reza hospital. Patients were devided into 3 groups of Granisetron 0.1 mg plus dexamethasone 8 mg, granisetron 0.3 mg plus dexamethasone 8 mg and ondansetron 4 mg plus dexamethasone 8 mg. incidence of nausea and vomiting and treatments needed were noted. Results: In this study 240 subjects having tympanoplasty were studied. Average age was 36.4910.35 in patients. 23 patients (9.5%) had PONV in PACU. 3 (1.3%) only had nausea. 10 (4.2%) had nausea and retching and 10 (4.2%) had vomiting. In 13 cases (56% of all complaints) anti PONV treatment was used. 9 patients (3.8%) had PONV in the ward. 6 (2.5%) had nausea and retching and 3 (1.3%) had vomiting. From all complaints in 2 (22.2%) patients anti PONV treatment was used. Differences between groups was not statistically significant in any fields., هدف از این مطالعه بررسی اثر دوزهای متفاوت گرانیسترون (1/0 و 3/0 میلیصگرم) به همراه دگزامتازون را با دوز متداول اندانسترون (4 میلیصگرم) بعلاوه دگزامتازون را در پیشگیری از PONV در بیمارانی که تحت عمل جراحی تمپانوپلاستی قرار میصگیرند است.روش کار: در این مطالعه جامعه پژوهش شامل بیمارانی هستند که در فاصله زمانی شهریور ماه 1390 تا 1391 در بیمارستان امام رضا تحت جراحی تمپانولاستی قرار گرفته اند. بیماران در سه گروه گرانیسترون 1/0 میلیصگرم بعلاوه دگزامتازون 8 میلیصگرم، گرانیسترون 3/0 میلیصگرم بعلاوه دگزامتازون 8 میلیصگرم، اندانسترون 4 میلیصگرم بعلاوه دگزامتازون 8 میلیصگرم تقسیم شدند.موارد تهوع و استفراغ، تعداد موارد نیاز به درمان ثبت شدند. نتایج:در این مطالعه تعداد 240بیمار که تحت جراحی تمپانوپلاستی قرار گرفته-اند وارد مطالعه شده و تحت بررسی قرار گرفتند.میانگین سنی بیماران در این بررسی 35/10 49/36 سال بود. 23 بیمار (5/9%) در بخش مراقبت‌صهای پس از عمل دچار PONV شدند. 3 بیمار (3/1%) تنها تهوع داشتند. 10 بیمار (2/4%) دچار احساس تهوع و احساس اغ زدن شدند. 10 بیمار (2/4%) استفراغ داشتند. از مجموع شکایات در 13 مورد (56% کل شکایات) درمان ضداستفراغ داده شد. 9 بیمار (8/3%) در بخش دچار PONV شدند. 6 بیمار (5/2%) دچار احساس تهوع و احساس اغ زدن شدند. 3 بیمار (3/1%) استفراغ داشتند از مجموع شکایات در 2 مورد (2/22%) درمان ضداستفراغ داده شد.تفاوت گروه‌صها در بروز تهوع و استفراغ پس از جراحی در هیچ یک از موارد معنیصدار نبود.