اثر بخشی بروموکریپتین در کنترل گلیسمی در بیماران دیابت تیپ 2 بد کنترل شده

Abstract

Introduction The need for new therapy for treatment of type 2 diabetes mellitus (T2DM) still remains. Bromocriptine has several advantages including plasma glucose and lipid reduction. Bromocriptine is approved for new aided therapy by food and drug association (FDA). Aim This study was designed to examine the effectiveness of Bromocriptine on glycemic control in poorly controlled type 2 diabetic patients. Material and Methods This study is a clinical trial that started with 74 uncontrolled T2DM patients who had inclusion criteria. Finally 43 patients were evaluated. Bromocriptine was administrated with a dose of 1.25 mg/day orally at bedtime. The mentioned dose was increased every three days up to 2.5 mg twice a day. Demographic characteristics such as height, weight and hematologic and biochemical values consisting of fasting blood glucose, 2-hour postprandial blood sugar, glycosylated hemoglobin (HbA1C), lipid profile and creatinine were assessed. Patients were followed-up 1.5, 3 and 6 months after baseline. Repeated-measured ANOVA and Tukey Post hoc and Paired t-test were used to assess secular trend of variables. Results Mean and Standard deviation of patients age were 55.07.2 years. Forty five patients (70.3%) were female and 19 (29.7%) patient were male. Mean of fasting blood glucose of uncontrolled T2DM patients were decreased from 184.3 mg/dL before treatment to 155.5, 148.9 and 159.5 mg/dL in 1.5, 3 and 6 months after treatment, respectively (p<0.0001). Two-hour postprandial blood sugar reached to 217.0, 205.1 and 201.0 mg/dL in desired times from 276.6 mg/dL (p<0.0001). After three months observation, there was 0.8% reduction in HbA1C whereas, it was 0.9% in month six (p<0.0001)., مطالعه حاضر با هدف بررسی اثربخشی بروموکریپتین در کنترل گلیسمی در بیماران دیابت تیپ 2 بد کنترل شده طراحی و اجرا گردید. موادوروش کار: مطالعه حاضر یک کارآزمایی بالینی می باشد. این مطالعه با 74 بیمار دیابتی نوع 2 بد کنترل شده ی دارای شرایط ورود، آغاز شد که در نهایت 43 بیمار مورد ارزیابی قرار گرفتند. بروموکریپتین خوراکی با دوز 25/1 میلی گرم هنگام خواب آغاز و به دوز 5/2 میلی گرم دو بار در روزمی رسید. خصوصیات دموگرافیک از جمله قد، وزن و آزمایش های هماتولوژیک و بیوشیمیایی شامل قند خون ناشتا، قند خون 2 ساعت بعد از غذا، HbA1C ، پروفیل چربی و کراتینین مورد ارزیابی قرار گرفتند. پیگیری انجام شده در مطالعه حاضر 6 ماهه بوده که در فواصل زمانی 5/1، 3 و 6 ماه پس از اولین مراجعه انجام شد. پس از جمع آوری داده ها، یافته ها با آزمون های آماری Repeated-measured ANOVA و Tukey Post hoc و آزمون t جفت شده (Paired t-test) مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته‌صها: میانگین و انحراف معیار سنی نمونه های مورد بررسی برابر 2/70/55 سال بود. 54 بیمار (3/70%) زن و 19 بیمار (7/29%) مرد بودند. میانگین قند خون ناشتای بیماران دیابتی نوع 2 بدکنترل شده از 3/184 میلی گرم در دسی لیتر در ابتدای مطالعه، به 5/155، 9/148 و 5/159 میلی گرم در دسی لیتر در5/1، 3 و 6 ماه رسید (p<0.0001). قند خون دو ساعت پس از صرف غذا نیز ا ز 6/276 میلی گرم در دسی لیتر، به 0/217، 1/205 و 0/201 میلی گرم در دسی لیتر در زمان های ذکر شده رسید (p<0.0001). افت HbA1C در سه ماه اول مطالعه 8/0% و در مدت شش ماه 9/0% بود.