اثرات دو روش بازتوانی قلبی و EECP برپارامترهای بالینی و سطح نیتریک اکسید ، اندوتلین 1 و HSCRP در بیماران کرونری

Abstract

In this study we have compared the EECP versus cardiac rehabilitation on clinical parameters and inflammatory markers in patients with cardiovascular diseases. 44 patients randomized after achieving inclusion criteria in two groups [EECP twenty one-hour session (22 patients) and cardiac rehabilitation twenty sessions with specific protocol (22 patients)]. Outcome of this study was decrease in hs-CRP and endothelin1 and increase in NO levels, after the interventions. All data were recorded in special forms and were analyzed using proper statistical methods. 20% of patients were female and 80% were male in the range of 35 to 75 years old. The HSCRP level in EECP group was decreased from 1.520.7 to 1.270.4 إg/ml and was decreased from 1.980.6 to 1.750.6 إg/ml in cardiac rehabilitation group. NO level was increased from 7.870.99 to 8.211.27 ng/lit in EECP group and from 8.286.49 to 8.316.26 ng/lit in cardiac rehabilitation group. Also decrement of endothelin1level was seen in both groups. However, the comparison between the two groups was not statistically meaningful., در این مطالعه تاثیر دو مدالیته فیزیکی EECP (Enhance External Counter Pulsation) و بازتوانی قلبی بر پارامترهای بالینی و مارکرهای التهابی در مبتلایان به بیماری عروق کرونر قلب مورد مقایسه قرار گرفته است.در یک مطالعه کارآزمایی بالینی، 44 بیمار مبتلا به بیماری عروق کرونر قلب که شرایط ورود به مطالعه را داشتند، در قالب دو گروه (بترتیب گروه A و B، هر گروه 22 نفر) مورد بررسی قرار گرفتند. در این مطالعه پیامد اولیه به صورت بهبود بالینی و کاهش مارکرهای التهابی و افزایش سطح Nitric oxide))NO بودند که بصورت قبل و بعد از مداخله بررسی شدند. تمام اطلاعات بیماران بعد از بررسی های لازم در فرم های از قبل تنظیم شده جمع آوری و در مرحله نهایی مورد آنالیز آماری قرار گرفتند.در کل، 8 نفر (20 درصد) از بیماران زن و 32 نفر (80 درصد) مرد بودند. میانگین سنی کل بیماران مورد بررسی، 4/9 2/60 سال بود که در محدوده سنی 75-35 سال قرار داشتند. به تفکیک گروهی نیز، میانگین سنی بیماران در گروه A، 5/9 8/61 سال (75-44) و در گروه B، 4/9 6/58 سال (70-35) بود.در طول این تحقیق موردی از فوت وجود نداشت. قبل از مداخله میانگین High sensitive CRP))HSCRP در گروه EECP، 7/0 52/1 بود که بعد از مداخله بهg/ml 4/0 27/1 کاهش یافته بود. در گروه بازتوانی قلبی هم از 6/0 98/1 بهg/ml 6/0 75/1 کاهش یافته بود که تفاوت آن از لحاظ آماری در هیچ یک از دو گروه معنی دار نبود (به ترتیب 33/0=P و 27/0=P). میانگین سطح سرمیNO در گروه EECP، از99/087/7 به ng/lit 27/121/8 و در گروه بازتوانی قلبی از49/628/8 به ng/lit 26/631/8 افزایش یافت، کاهش اندوتلین1 هم در داخل گروه‌صها مشاهده شد ولی درکل مقایسه بین دو گروه از لحاظ آماری معنیصدار نبودند.