ارتباط تغییرات الکتروکاردیوگرافی با شیوع Ventricular tachycardiaوVentricular fibrillation بعد از استرپتوکینازتراپی در بیماران با انفارکتوس میوکارد

Abstract

The present study had been done to assess tachyarrhythmia in patients with myocardial infarction after streptokinase therapy. In this case-control study, 168 patients with acute myocardial infarction underwent streptokinase therapy followed by developing ventricular tachyarrhythmia (VF, VT, or both) as sample of target cases and 94 patients that undergone streptokinase without any occurrence of ventricular tachyarrhythmia as control cases selected. Demographic information of patients and ECG changes recorded and evaluated. In this study we assess demographic variables and ECG variables such as types and number of involved leads and st elevation. In 168 patients with arrhythmia demographic variables and ECG changes had not any relationship with type of arrhythmia (p>0.05), but in comparison with non-arrhythmic patients variables as age (p=0.04), sex (p=0.049), diabetes mellitus (p=0.039), high blood pressure (HTN) (p=0.037), history of -blocker uses (p=0.028), aspirin (p=0.023), number of involved leads (p=0.023) we found a significant relationship with occurrence of arrhythmia. The most anatomical involved region was Extensive Anterior in two groups., مطالعه حاضر به منظور بررسی تاکی آریتمی های یطنی بعد از استرپتوکینازتراپی در بیماران MI انجام شد. در این مطالعه case-control، 168 بیمار که با تشخیص انفارکتوس میوکارد تحت استرپتوکینازتراپی قرار گرفته و به دنبال آن دچار تاکی آریتمی بطنی (VF و VT یا هر دو) شده بودند به عنوان گروه نمونه و 94 بیمار نیز که به دنبال استرپتوکیناز آریتمی نداشتند به عنوان گروه شاهد انتخاب شدند. اطلاعات دموگرافیک و ECG این بیماران ثبت و ارزیابی گردید. ما در این مطالعه متغیرهای دموگرافیک و ECG بیماران از جمله نوع و تعداد لیدهای درگیر و st elevation را بررسی کردیم. از 168 بیمار با آریتمی متغیرهای دموگرافیک و تغییرات ECG با نوع آریتمی ارتباط نداشت(P>0.05)، اما در مقایسه با گروه بدون آریتمی، متغیرهای سن(P=0.04)، جنس(P=0.049)، دیابت (P=0.039)، فشار خون بالا (P=0.037)، سابقه مصرف بتابلوکر(P=0.028)، سابقه مصرف آسپرین(P=0.023) و تعداد لیدهای درگیر(P=0.023) با ایجاد آریتمی ارتباط داشت. بیشترین محل آناتومیک درگیر نیز در هر دو گروه Extensive anterior بود.