تاثیر تیامین بر سطح پروتئینوری در بیماران نفروپاتی دیابتی

Abstract

Diabetic nephropathy is a clinical syndrome defined by proteinuria being an etiology of chronic kidney failure in long term. Studies have shown that thiamine (Vit B1) plays an important role in prevention of micro vascular complications including diabetic nephropathy, neuropathy and retinopathy. 80 cases of diabetic nephropathy who met inclusion criteria were evaluated in case and control groups (group A and group B) in a randomized clinical trial while the effect of thiamine in proteinuria reduction was assessed. Test results including rate of proteinuria, kidney function tests and lipid profile, were compared between the two groups. 33(41.2%) patients were male and 47(58.8%) were female. The mean age of the patients was 61.410.1 in the range of 35 to 82 years. The mean duration of diabetes onset in group A was 10.34 years and 94.2 years in group B which wasnt significant (p=0.12). The rate of proteinuria reduction was significant in both groups (p=0.0001). The effect of thiamine in case group was significant in cholesterol and triglyceride reduction and HDL increment (p=0.0001, p=0.006, p=0.001 respectively)., هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر تیامین بر سطح پروتئینوری در بیماران نفروپاتی دیابتی می باشد.در یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شاهد دار، 80 بیمار با نفروپاتی دیابتی که شرایط ورود به مطالعه را داشتند، در قالب دو گروه مداخله و کنترل (بترتیب گروه A و B هرکدام 40 نفر) مورد بررسی قرار گرفتند و تاثیر تیامین در کاهش میزان پروتئنوری ارزیابی گردید. نتایج از نظر میزان پروتئینوری، تست های عملکردی کلیه و پروفایل چربی، پس از دوره سه ماهه استفاده از داروی مذکور بین دو گروه، مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفت.در کل، 33 نفر (2/41 درصد) از بیماران مرد و 47 نفر (8/58 درصد) هم زن بودند. میینگیی سنییکل بیماران مورد بررسی، 1/10 4/61 سال بود که در محدوده سنیی82-35 سال قرار داشتند. متوسط مدت زمان دیابت در بیماران گروه A، 4 3/10 سال و در گروه B، 2/4 9 سال بود که تفاوت آنها به لحاظ آماری معنی دار نبود(12/0= P). کاهش پروتئینوری در بیماران هر دو گروه از لحاظ آماری معنی دار بود(0001/0= P). تاثیر تیامین در گروه مداخله در مورد کاهش کلسترول، تری گلیسرید و افزایش HDL، نسبت به گروه شاهد معنی دار بود (به ترتیب 0001/0= P، 006/0= P و 001/0= P).