سرنوشت آمبولی در ارتباط با وجود یا عدم وجود ریسک فاکتورهای ژنتیکی یا اکتسابی و ارتباط آن با فشار شریان ریوی بعد از شش ماه درمان

Abstract

هدف از این مطالعه، بررسی سرنوشت آمبولی در ارتباط با وجود یا عدم وجود ریسک فاکتورهای ژنتیکی یا اکتسابی و ارتباط آن با فشار شریان ریوی بعد از شش ماه درمان می باشد.در یک مطالعه توصیفی- تحلیلی، 60 بیمار مبتلا به ترومبوآمبولی که شرایط ورود به مطالعه را داشتند، در قالب دو گروه با ریسک فاکتورهای ژنتیکی و ریسک فاکتورهای اکتسابی ترومبوآمبولی (بترتیب گروه A و B هرکدام 30 نفر) مورد بررسی قرار گرفتند. تمام بیماران دو گروه از نظر سرنوشت آمبولی در ارتباط با وجود یا عدم وجود ریسک فاکتورهای ژنتیکی یا اکتسابی و ارتباط آن با فشار شریان ریوی در ابتدای مطالعه و شش ماه بعد از درمان مورد بررسی قرار گرفته و نتایج حاصله بین دو گروه مقایسه کردیم.در کل، 31 نفر (4/56 درصد) از بیماران مرد و 24 نفر (6/43 درصد) هم زن بودند. میانگین سنی کل بیماران مورد بررسی، 14 4/44 سال بود که در محدوده سنی 75-23 سال قرار داشتند. ارتباط پایداری لخته های خونی در شریان ریوی شش ماه بعد از درمان با ریسک فاکتورهای ژنتیکی از لحاظ آماری معنی دار بود(03/0= P) ولی ارتباط فشار شریان ریوی با ریسک فاکتورهای ژنتیکی و اکتسابی معنی دار نبود(24/0= P).