بررسی ارتباط وضعیت آنتی اکسیدان بدن و میزان رمیسیون کامل در بیماران مبتلا به لوسمی حاد میلوژنی

Abstract

The aim of this study is to assess the association between antioxidant status and complete remission in patients with acute myelogenic leukemia. In a Descriptive Analytic study Thirty-eight patients with AML with after achieveing inclusion criteria if they were not eligible for exclusion criteria were studied, serum levels of malondialdehyde(MDA), total antioxidant status(TAS), and also the erythrocyte superoxide dismutase and glutathione peroxidase activities were measured before and 14 days after chemotherapy and the association between these variables with complete remission were studied in patient with Acute myelogenic leukemia. Plasma malondialdehyde concentrations increased significantly (from a former 2.680.89 nmol/ml to 3.141.29 nmol/ml) 14 days post chemotherapy (p=0.03). Moreover, the total plasma antioxidant status decreased from 1.090.15 mmol/L to1.020.14 mmol/L (p=0.004). The activity of SOD and GPX enzymes was reduced significantly(P=0.04,P=0.02 respectively).The assessment of association between MDA level increasing after chemotherapy and decreasing levels of TAS,SOD,GPx and complete remission show that in the case of MDA,TAS,SOD levels were high complete remission rate had been increased(r=0.202,r=0.337,r=0.165 respectively).There was no significant association between GPx level after chemotherapy and complete remission(r=0.027).There was no association between levels of antioxidant after treatment and the complication of chemotherapy., هدف از این مطالعه بررسی ارتباط وضعیت آنتی اکسیدانی بدن با میزان رمیسیون کامل در بیماران مبتلا به لوسمی حاد میلوژنی است. در یک مطالعه توصیفی-تحلیلی 38 بیمار مبتلا به لوسمی حاد میلوئیدی پس از به دست آوردن معیار های ورود در صورتی که حائز معیار های خروج نبودند وارد مطالعه شدند،سطح سرمی مالون دآلدئید(MDA)،وضعیت تام اکسیدانی(TAS)، فعالیت آنزیم های سوپراکسید دیس موتاز(SOD) و گلوتاتیون پر اکسیداز(GPX) در اریتروسیت ها قبل از شروع شیمی درمانی و 14 روز پس از شیمی درمانی مورد بررسی قرار گرفتندوارتباط این متغیرها با میزان رمیسیون کامل در بیماران مبتلا به لوسمی حاد میلوییدی مورد بررسی قرار گرفت.مقادیر سرمی MDA در طی 14 روز شیمی درمانی افزیش یافت(از 89/068/2 nmol/L به 29/114/3 nmol/L با 03/0=P) .سطح پلاسمایی TAS از 15/009/1 nmol/L قبل از شیمی درمانی به 14/002/1 nmol/Lکاهش یافت(004/0=P) فعالیت آنزیم های SOD وGPX در اریتروسیت ها نیز قبل و بعد از دوره درمانی کاهش معنی داری داشته است (به ترتیب 04/0=P و 02/0=P). در بررسی ارتباط بین افزایش سطح MDA بعد از شیمی درمانی و کاهش سطوح TAS، GPx وSOD با میزان رمیسیون کامل نشان داده شد،در مواردی که MDA،TASوSODبعد شیمی درمانی بیشتر باشد میزان رمیسیون افزایش می یابد (به ترتیب202/0=r،337/0=r ،165/0=r).بین سطح GPx بعد ازشیمی درمانی با میزان رمیسیون کامل ارتباط معنی دار وجود ندارد(027/0=r).بین سطوح آنتی اکسیدانی بعد از درمان و عوارض ناشی از شیمی درمانی ارتباطی یافت نشد.