تغییرات سطح پلاسمایی اینترلوکین های 2و6 در فاز حاد سکته مغزی ایسکمیک و تعیین ارتباط آن با پیش آگهی کوتاه مدت این بیماران

Abstract

هدف از این مطالعه بررسی نقش اینترکولین 2 و 6 در شدت و پروگنوز بیماران مبتلا به ایسکمیک استروک حاد است. در یک مطالعه توصیفی مقطعی در دانشگاه علوم پزشکی تبریز، 45 بیمار با استروک ایسکمیک حاد مورد مطالعه قرار گرفتند. نمونه های خون از بیماران برای ارزیابی تغییرات اینترکولین گرفته شد و اندازه گیری با روش الیزا صورت گرفت. بدتر شدن وضعیت نورولوژیکی با استفاده از امتیاز بین المللی استروک (NIHSS) تعریف شد. 45 بیمار با میانگین سنی 4/9+-77/6 سال شامل 32 (71/1%) مرد و 12 (28/9%) زن مورد مطالعه قرار گرفتند. میزان مورتالیتی در 2 مورد (4/4%) قبل از ترخیص از بیمارستان رخ داده و 43 بیمار برای سه ماه پیگیری شدند. ارتباط آماری معنی داری بین اینترکولین 6 و امتیاز NIHSS در زمان بستری، هنگام ترخیص و سه ماه بعد از پیگیری وجود داشت (r=0/8 , p<0/001). همچنین ارتباط آماری قوی بین اینترکولین 6 و اندازه انفارکتوس در CT مشاهده شد (r=0/5 و p<0/001). هیچ افزایشی در بدو ورود و زمان پیگیری بیماران در مورد اینترکولین 2 وجود نداشت.