تاثیر دستگاه شبیه ساز اسب درمانی بر روی درد،ناتوانی و دامنه حرکتی ستون فقرات در افراد با کمردرد مکانیکال

Abstract

Current study for first time evaluates the effects of hippotherapy simulator on pain, disability and range of motion of spinal column in people with mechanical low back pain. In this randomized clinical trial, 80 patients with low back pain were randomly studied in hippotherapy (n=40) and control (n=40) groups. All patients underwent routine physiotherapy treatments for 15 sessions and intervention group, moreover, underwent hippotherapy with simulator for 15 sessions, each session for 15 minutes. Pain, disability and range of motion of spinal column of patients were measured at the beginning and at the last physiotherapy session. Also, pain of patient was measured at 4th , 8th and 12 days of treatment. In both groups there was significant improvement in disability, Schober test and pain severity score at the end of study in comparison to the basic values (p<0.001 in all). Intervention group had significantly higher improvement in disability score in comparison to control group (p<0.001), but the difference was not significant in Schober test between groups before and after the study. Pain severity was significantly lower in intervention group after 12th session and last session of treatment (p=0.01 and p=0.005 respectively). There was significant differences between groups in serial pain measurements in the study period (p<0.001)., مطالعه حاضر برای اولین بار به بررسی تاثیر دستگاه شبیه ساز اسب درمانی بر روی بیماران با کمردرد مکانیکال در کاهش درد، بهبود میزان ناتوانی و افزایش دامنه حرکتی ستون فقرات می پردازد. در این کارآزمایی بالینی تصادفی، 80 بیمار با شکایت کمردرد بطور تصادفی در دو گروه اسب درمانی (40=n) و کنترل (40=n) مورد ارزیابی قرار گرفتند. تمامی بیماران تحت درمان های فیزیوتراپی رایج برای کمردرد در 15 جلسه و گروه مداخله علاوه بر آن، تحت درمان با دستگاه اسب درمانی برای 15 جلسه و در هر جلسه 15 دقیقه قرار گرفتند. درد, میزان ناتوانی بیماران و دامنه حرکتی ستون فقرات در شروع مطالعه و در پایان آخرین جلسه فیزیوتراپی و اسب درمانی بررسی شدند. همچنین, درد بیماران در روزهای 8,4 و 12 درمان ارزیابی گردید. در هر دو گروه بطور بارزی امتیاز ناتوانی، تست شوبر و شدت درد بعد از مطالعه نسبت به قبل آن بهبود یافته بود(هر دو 001/0p<). گروه مداخله بطور بارزی درصد بهبودی بالاتری در امتیاز ناتوانی نسبت به گروه کنترل داشت(001/0p<). تفاوتی از نظر امتیاز تست شوبر بین دو گروه قبل و بعد از مداخله وجود نداشت. شدت درد در گروه مداخله بطور بارزی بعد از جلسه دوازدهم درمان و در پایان مطالعه پائین تر از گروه کنترل بود(01/0=p و 005/0=p). تفاوت بارزی بین دو گروه از نظر سیر تغییرات شدت درد در مدت مطالعه وجود داشت(001/0p<).